Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

Η ώρα της διάσπασης.Η τώρα ή ποτέ!



Γράφει ο Βαγγέλης Γαβριηλίδης

Πλέον πιστεύω πως φαίνεται αρκετά καθαρά . Με την προδοσία των 53(που στηρίζουν Τσιπρα με το κείμενο τους) ο μόνος δρόμος που μένει  για όλα τα μέλη και τις τάσεις που δεν θέλουν να χάσουν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας είναι η άμεση διάσπαση.To  να μπούμε στην παγίδα του Τσίπρα για εσωκομματικά δημοψηφίσματα και μετά έκτακτο συνέδριο(οπού και στα δύο θα γραφτούν κυριολεκτικά χιλιάδες μέλη  για να αλλοιώσουν τελείως τον συσχετισμό υπέρ Τσίπρα )  θα είναι καταστροφή. Εκτιμώ πως το καλύτερο που μπορεί να γίνει είναι τις επόμενες μέρες να καλεστεί μια μαζική πανελλαδική σύσκεψη όλων των μελών που θέλουν να αποχωρήσουν ώστε

1)Να συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ κείμενο αποχώρησης που να αναδεικνύεται η προδοσία του Τσίπρα και των υποστηριχτών του και ότι με αυτήν την προδοσία πλέον έχουν αμετάκλητα περάσει στο απέναντι στρατόπεδο.Το πλοίο του ριζοσπαστικού Σύριζα βυθίστηκε και στην θέση του αρμενίζει το πλοίο του αστικού –μνήμονιακού Σύριζα που πλέει μαζί με την καπιταλιστική ναυαρχίδα.

2)Να συμφωνήσουμε πως θα ξεκινήσουμε αμέσως διαδικασίες για την δημιουργία ενός νέου φορέα. Μια τέτοια διαδικασία για να μην βάλλει από την αρχή σάπια θεμέλια στην όλη προσπάθεια   χρειάζεται να συγκροτηθεί με ορούς δημοκρατικούς ώστε όσοι συμμετάσχουν(τάσεις και αγωνιστές που αποχωρούν από τον  Σύριζα, δυνάμεις της εξοκοινοβούλευτικής αριστεράς, ανένταχτοι)  να μπορούν πραγματικά να έχουν ρόλο στην δημιουργία του νέου πολιτικού προγράμματος και αρχών λειτουργίας. 
Αν είναι να παίρνει ως νέος άρχοντας τις αποφάσεις π.χ ο Λαφαζάνης , παρέα με λίγους εκλεκτούς ‘’συμβούλους παρά το βασιλέα’’ και τα υπόλοιπα μέλη να μπουν σε ρόλο ακολούθου και χειροκροτητή, ο δρόμος προς την νέα προδοσία και ήττα θα έχει ανοίξει. Είναι γεγονός πως η συγκρότηση με ανοιχτούς δημοκρατικούς και από τα κάτω όρους θέλει αρκετές διαδικασίες και το ενδεχόμενο εκλογών στα τέλη του φθινοπώρου λειτουργεί πιεστικά .Οι στιγμές όμως είναι ιστορικές και μπορούμε (με λίγο ζόρι, μα χωρίς "ιδρώτα" καμία αλλαγή δεν ήρθε ποτέ) να προχωρήσουμε στις  διαδικασίες και την σκέψη που χρειάζονται για ένα εγχείρημα που όλοι θα είμαστε πραγματικά  συντρόφισσες και σύντροφοι που θα συνδιαμορφώνουμε. Ενδεικτικά και σε πρόχειρη αρχικά μορφή κάποια σημεία που πιστεύω πως είναι σημαντικό να ανοίξουν ώστε να καταλήξουμε στο πολιτικό πρόγραμμα και τις αρχές λειτουργίας

 -Tι προβλήματα υπήρχαν στο κόμμα του Σύριζα αλλά και συνολικά στα αριστερά κόμματα όσον αφορά την εσωτερική λειτουργία τους(π.χ υποταγή μελών και προσωπολατρία των τασαρχών, κομματικός πατριωτισμός, φαινόμενο της γραφειοκρατίας, έλλειψη ουσιαστικής αυτοκριτικής κτλ) τη σχέση τους με το αστικό κράτος(π.χ εξάρτηση από την χρηματοδότηση του, στρατιές επαγγελματικών στελεχών ) αλλά και με την κοινωνική του βάση,  τους/τις εργαζόμενους/ες, το άνεργο κομμάτι της κοινωνίας, τους μετανάστες & τις μετανάστριες καθώς και τα υπόλοιπα ευάλωτα κομμάτια της κοινωνίας. Τι μπορεί να γίνει για να ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα;

-Ποια  αρνητικά στοιχεία στις πολιτικές γραμμές που αντιπολιτεύονταν τη σοσιαλφιλελεύθερη τάση  στο εσωτερικό του Σύριζα τις οδήγησαν στην ήττα;

-Εκτός από την  αρνητική επιρροή της σοσιαλφιλελεύθερης τάσης ,ποιες  ήταν οι αδυναμίες του κινήματος που εμπόδισαν την δημιουργία μιας μαχητικής αντικαπιταλιστικής τάσης και πρακτικής στο εσωτερικό του; Πώς μπορεί να δημιουργηθεί μια τέτοια τάση;


-Ποιες οι παθογένειες που εμποδίζουν τη συνεργασία και ενότητα σε μια σειρά από ζητήματα ανάμεσα στις δυνάμεις της αριστεράς, αλλά και μεταξύ αυτής και του αντιεξουσιαστικού χώρου; Πώς  μπορούν να ξεπεραστούν;

- Μετά την προδοσία του Σύριζα πολύ πιθανά να ανοιχτεί ένας αγώνας κυριολεκτικά ζωής και θανάτου ενάντια στους ναζί. Τι απολογισμό κάνουμε για το αντιφασιστικό κίνημα και πως μπορούμε να εμποδίσουμε την γιγάντωση της Χρυσής Αυγής και την δημιουργία ενός φασιστικού κινήματος;


-Ο στόχος της κυβέρνησης της αριστεράς ήταν πράγματι σωστός ως σκαλοπάτι προς τον σοσιαλισμό ή θεωρούμε πως η, έστω και προσωρινή, διαχείριση του αστικού κράτους είναι μια θανάσιμη παγίδα ενσωμάτωσης για την αριστερά; Αν αυτός ο στόχος ήταν λάθος, ποιος μπορεί να είναι ο δρόμος που θα δημιουργήσει καλύτερους όρους για μια σοσιαλιστική επανάσταση στο μέλλον σε σύγκρουση με τον ελληνικό καπιταλισμό και τα διεθνή ιμπεριαλιστικά κολλητήρια του;


Ήρθε η στιγμή να δείξουμε πως η ελληνική αριστερά δεν πέθανε, πως όπως οι πολιτικοί μας προγονοί δεν λύγισαν ούτε σε ξερονήσια ούτε σε φύλακες, έτσι ούτε και εμείς θα λυγίσουμε κάτω από το βάρος της προδοσίας και των δύσκολων καιρών που έρχονται. Μπορούμε να ξαναβρούμε την ελπίδα, το πάθος και το θάρρος που χρειάζεται. Άλλωστε «για να γυρίσει ο Ήλιος θέλει δουλεία πολλή»…Venceremos!

Το τέλος του σχεδίου του Αλέξη Τσίπρα



Γράφει ο Δημήτρης Μπελαντής
O Αλέξης Τσίπρας υπήρξε ένας ισχυρός, δυναμικός και χαρισματικός ηγέτης. Κατάφερε
 για σημαντικό χρονικό διάστημα να εκφράσει τη βαθιά αμφισημία και βασανιστική αντίφαση
, η οποία επί χρόνια διακατέχει και κατατρέχει τον ΣΥΡΙΖΑ. Από τη μια πλευρά, να εκφράσει
 ένα φιλολαϊκό και φιλεργατικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, νεοκεϊνσιανού τύπου και να
 επαγγέλλεται ότι θα καταργήσει τα μνημόνια στη Ελλάδα, από την άλλη πλευρά να διαφυλάξει
 αυτό που ο ίδιος και η πτέρυγά του πίστευε ως σωστό, δηλαδή την παραμονή της Ελλάδας
 στο ευρώ και την Ευρωζώνη ως θεμελιακό πλαίσιο άσκησης της αντιμνημονιακής πολιτικής.
Το τε­λευ­ταίο ση­μείο, παρά την «τα­ξι­κή» ρη­το­ρεία του, ήταν «τα άγια τοις αγί­οις» για το
 αστι­κό πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα, μια δια­χω­ρι­στι­κή γραμ­μή που ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, η ηγε­σία του και ο 
πρό­ε­δρός του απο­φά­σι­σαν έγκαι­ρα να μην την υπερ­βούν. Ήταν, όπως έγρα­φα το 2013, 
η πίστη στο ευρώ ένα τα­ξι­κό όριο, ένα όριο στην τα­ξι­κή πάλη της Αρι­στε­ράς, ένα 
κρί­σι­μο εμπό­διο για οποια­δή­πο­τε πο­λι­τι­κή ανα­τρο­πών. Αυτή η γραμ­μή υπέρ του 
ευρώ  πλαι­σιώ­θη­κε με πολλή τα­ξι­κή και διε­θνι­στι­κή ρη­το­ρεία, σαν αυτοί που 
ήθε­λαν την έξοδο από το ευρώ να ήταν κά­ποιοι εθνο­α­πο­μο­νω­τι­στές, υπέρ 
της αλ­βα­νο­ποί­η­σης της χώρας, χωρίς σχέ­διο, οι οποί­οι θα επέ­φε­ραν την οι­κο­νο­μι­κή 
εκτρο­πή, τη διε­θνή απο­μό­νω­ση και την κα­τα­στρο­φή. Η πε­ρί­φη­μη δια­τύ­πω­ση του 
Συ­νε­δρί­ου του 2013, σύμ­φω­να με την οποία θα ακο­λου­θού­νταν η γραμ­μή εντός του 
ευρώ αλλά σε πε­ρί­πτω­ση πιέ­σε­ων και εκ­βια­σμών θα ακο­λου­θού­νταν κάθε δυ­να­τή 
οδός και θα λαμ­βα­νό­ταν κάθε ανα­γκαίο μέτρο, εμπε­ριεί­χε την αντί­φα­ση αλλά και όψεις 
της επί­λυ­σής της.

Η αντί­φα­ση αυτή επα­να­λή­φθη­κε εν μέρει και στις εκλο­γές του Ια­νουα­ρί­ου 2015. 
Σε αυτή τη δια­τύ­πω­ση πε­ρι­λαμ­βα­νό­ταν, σαφώς, όπως όλοι/ες εί­χα­με αντι­λη­φθεί ως
 σύ­νε­δροι, και η απο­χώ­ρη­ση από την Ευ­ρω­ζώ­νη ως Plan B. Αυτό άλ­λω­στε ήθελε να 
εκ­φρά­σει και το σύν­θη­μα των εκλο­γών του 2012 «καμία θυσία για το ευρώ», το οποίο
 όχι τυ­χαία πε­ρι­λαμ­βα­νό­ταν και αυτό στη συ­νε­δρια­κή από­φα­ση του 2013. Άρα, 
παρά τα όσα τε­ρα­τώ­δη σή­με­ρα ακού­γο­νται, σε βαθμό που  η ανα­ζή­τη­ση σχε­δί­ου 
εκτός ευρώ να εμ­φα­νί­ζε­ται ως ιδιώ­νυ­μο ποι­νι­κό αδί­κη­μα και ο Βα­ρου­φά­κης - που 
δεν πι­στεύ­ει στην έξοδο από το ευρώ- να κιν­δυ­νεύ­ει να πα­ρα­πεμ­φθεί ποι­νι­κά 
γιατί είχε ένα εναλ­λα­κτι­κό σχέ­διο δια­χεί­ρι­σης, ως όφει­λε ως υπουρ­γός Οι­κο­νο­μι­κών
 της χώρας, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ είχε και έχει ως συ­νε­δρια­κή θέση το εν­δε­χό­με­νο Plan B. 
Πρό­κει­ται για μια αλή­θεια που σή­με­ρα σχε­δόν κα­νείς δεν βγαί­νει να την υπεν­θυ­μί­σει
 ως θέση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ανοι­χτά. Και είναι πολύ κρίμα σή­με­ρα που η φι­λο­ευ­ρώ
 γραμ­μή έχει κα­ταρ­ρεύ­σει, που πρέ­πει να υπε­ρα­σπί­σου­με την εναλ­λα­κτι­κή λύση με 
σχε­δια­σμέ­νο και ορ­γα­νω­μέ­νο τρόπο - δυ­στυ­χώς για πρώτη φορά.  

1.Η προ­βλη­μα­τι­κή  ιστο­ρι­κή πο­ρεία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με­τα­ξύ 2012 και 2015: χρο­νι­κό 
ενός προ­α­ναγ­γελ­θέ­ντος «θα­νά­του»

Υπάρ­χουν κά­ποιοι που λένε, άλλοι κα­λο­προ­αί­ρε­τα και άλλοι κα­κο­προ­αί­ρε­τα, μα καλά, 
ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έγινε μνη­μο­νια­κό κόμμα μέσα σε μια νύχτα, από τη 12η στη 13η Ιου­λί­ου 
2015; Αυτό δεν μπο­ρεί να συμ­βεί και, άρα, αυτό που βλέ­πε­τε γύρω σας είναι ένα τρικ, 
είναι μια κυ­βέρ­νη­ση που πρό­σκαι­ρα θυ­σιά­ζει το πρό­γραμ­μά της και το τα­ξι­κό της
 στίγ­μα για να επι­λύ­σει μια κα­τά­στα­ση ανά­γκης και μετά να επα­νέλ­θει δρι­μύ­τε­ρη στη 
ΔΕΘ στο Συ­νέ­δριο του ’13 και ακόμη αρι­στε­ρό­τε­ρα.  Πρέ­πει να είναι κα­νείς πολύ 
«κα­κο­προ­αί­ρε­τος» και άκομ­ψος για να μην ανα­γνω­ρί­σει τις τί­μιες προ­σπά­θειες και 
τον καλό τε­λι­κό σκοπό της κυ­βέρ­νη­σης και του πρω­θυ­πουρ­γού.

Τυ­χαί­νει ως άν­θρω­πος να είμαι «κα­κο­προ­αί­ρε­τος» αυτή τη στιγ­μή. Κα­νέ­να τραύ­μα
 δεν σε κα­θι­στά κα­λο­προ­αί­ρε­το-εκτός και αν είσαι ολι­γο­φρε­νής. Κι αυτό το συ­ναί­σθη­μα
 το έχω όχι για το λόγο ότι δια­φω­νού­σα έντο­να με την πλειο­ψη­φία του κόμ­μα­τος ως προς
 την επι­λε­γό­με­νη γραμ­μή το 2013 και ότι για το λόγο αυτό και μόνο δεν ψή­φι­σα τον Αλέξη
 Τσί­πρα ως πρό­ε­δρο του κόμ­μα­τος, αλλά κυ­ρί­ως επει­δή όλες μου οι επι­φυ­λά­ξεις και 
οι φόβοι, εμού και πολ­λών συ­ντρό­φων και συ­ντρο­φισ­σών, επι­βε­βαιώ­θη­καν υπερ­βο­λι­κά
 μά­λι­στα την τε­λευ­ταία τριε­τία. Υπεν­θυ­μί­ζω εν τάχει:

Την «ψύ­χραι­μη» πα­ρα­κο­λού­θη­ση της κα­τάρ­ρευ­σης της Κύ­πρου κάτω από την μπότα 
της Ε.Ε. τον Απρί­λιο του 2013 και την κρι­τι­κή (!!!) στο ΑΚΕΛ γιατί σκέ­φτη­κε να μι­λή­σει
 και μά­λι­στα όχι σε ψη­λούς τό­νους για την έξοδο (και μά­λι­στα τη συ­ναι­νε­τι­κή) από
 την Ευ­ρω­ζώ­νη. Το πόσο «κο­σμο­πο­λι­τι­σμό» συ­στη­μι­κού τύπου φά­γα­με σε εκεί­νη την
 ΚΕ, φο­βά­μαι και να το θυ­μη­θώ. Βε­βαί­ως, δεν γνω­ρί­ζα­με το replay.

- Την κα­τα­ψή­φι­ση από το 55% πε­ρί­που των συ­νέ­δρων του 2013 της βα­σι­κής 
τρο­πο­λο­γί­ας της Αρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας για την έξοδο από την Ευ­ρω­ζώ­νη ως θε­τι­κή 
δυ­να­τό­τη­τα για την Αρι­στε­ρά και τη χώρα. Όσοι/ες ψή­φι­σαν έτσι -και χει­ρο­κρό­τη­σαν 
μά­λι­στα την επι­κύ­ρω­ση της επι­λο­γής τους- πρέ­πει κάτω από τις τω­ρι­νές δρα­μα­τι­κές
 συν­θή­κες να το ξα­να­σκε­φτούν. Ακόμη και τώρα, μετά τη συμ­φο­ρά, αυτό θα είχε 
κά­ποιο θε­τι­κό απο­τέ­λε­σμα.

- Τη συ­νε­χή κα­τα­ψή­φι­ση σε σω­ρεία Κε­ντρι­κών Επι­τρο­πών όχι μόνο των σκέ­ψε­ων της 
Πλατ­φόρ­μας για την έξοδο από την Ευ­ρω­ζώ­νη αλλά ακόμη και των προ­τά­σε­ων της 
Πλατ­φόρ­μας για την εθνι­κο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών και την ανά­κτη­ση των 
ιδιω­τι­κο­ποι­η­μέ­νων επι­χει­ρή­σε­ων, τον έλεγ­χο του Δη­μο­σί­ου στις στρα­τη­γι­κές επι­χει­ρή­σεις
 της χώρας, προ­τά­σε­ων που κά­ποιοι εγκα­λού­σαν ως επι­στρο­φή στον «υπαρ­κτό 
σο­σια­λι­σμό». Ακόμη και τον Οκτώ­βριο του 2014, οι προ­τά­σεις αυτές, επει­δή δεν
 πε­ριέ­χο­νταν στο σκλη­ρό πυ­ρή­να του προ­γράμ­μα­τος της ΔΕΘ, κα­τα­ψη­φί­στη­καν από 
την ΚΕ. Όταν συ­νέ­βη αυτό, πολ­λοί/ές κυ­ριευ­θή­κα­με από ένα πολύ δυ­σά­ρε­στο 
συ­ναί­σθη­μα, καθώς κα­τα­νο­ή­σα­με ότι κάτι ήταν πολύ «σάπιο στο βα­σί­λειο της 
Δα­νι­μαρ­κί­ας». Όμως, δεν μι­λή­σα­με αρ­κε­τά κα­θα­ρά, όσο θα έπρε­πε. Θυ­μί­ζω, πά­ντως, 
 το άρθρο μου στην Ίσκρα με τον τίτλο «Κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και των συμ­μά­χων 
του - ποιων δη­λα­δή;». 

- Τη συ­νε­χή εξα­σθέ­νι­ση της δη­μο­κρα­τί­ας στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, κύρια με ευ­θύ­νη της ηγε­τι­κής
 ομά­δας αλλά ορι­σμέ­νες φορές και με συ­ντρέ­χου­σες ευ­θύ­νες των αντι­πο­λι­τεύ­σε­ων. 

- Τη συ­νε­χή συ­ζή­τη­ση για τη διεύ­ρυν­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ προς τα «δεξιά», στην ΚΕ
 του Φε­βρουα­ρί­ου 2014 (θυ­μί­ζω το πε­ρί­φη­μο 13+1 καθώς και τη συ­ζή­τη­ση για 
τον Βου­δού­ρη στην πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου) και την ΚΕ του Απρι­λί­ου 2014
 για τις δι­πλές εκλο­γές του 2014, καθώς και την ημι­τε­λή συ­ζή­τη­ση για τις 
εκλο­γές στην ΚΕ του Γε­νά­ρη 2015, που με­τα­τρά­πη­κε σε ένα αλ­λο­πρό­σαλ­λο σώμα
. Η διεύ­ρυν­ση προς τα «δεξιά» δεν ολο­κλη­ρώ­θη­κε τότε ελ­λεί­ψει αξιό­πι­στων «συμ­μά­χων».
 Θα συ­νέ­βαι­νε μετά τις εκλο­γές με τους ΑΝΕΛ, τον κ. Παυ­λό­που­λο κ.λπ.  

- Την συ­ζή­τη­ση για τη «βίαιη ωρί­μαν­ση» του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (αν θυ­μά­μαι καλά, η πα­τρό­τη­τα
 του όρου ανή­κει στον Γιάν­νη Δρα­γα­σά­κη), μια συ­ζή­τη­ση  η οποία έτει­νε να ενο­χο­ποιεί 
τον «πα­λαιό», τον «συ­νι­στω­σια­κό» και τον «ακρο­α­ρι­στε­ρό» ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και πρό­τει­νε όλο
 και γρη­γο­ρό­τε­ρα να γίνει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ένα λει­τουρ­γι­κό κυ­βερ­νη­τι­κό κόμμα. Μέσα από τη
 «βίαιη ωρί­μαν­ση» ενι­σχύ­θη­κε η τάση για το αρ­χη­γι­κό, προ­σω­πο­κε­ντρι­κό κόμμα, τον 
κλει­στό κύκλο στε­λε­χών γύρω από τον πρό­ε­δρο και την πα­ρά­λυ­ση και τε­λι­κά διά­λυ­ση 
των συλ­λο­γι­κών ορ­γά­νων του κόμ­μα­τος. Άρ­χι­σε από τότε μια πο­ρεία όπου οι πιο
 «ανή­συ­χοι/ες» άρ­χι­σαν να πα­ρου­σιά­ζο­νται σαν «ακραί­οι» και δυ­νά­μει δια­σπα­στές.  

Από το 2012 ως το 2015, η δεξιά διο­λί­σθη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κλι­μα­κω­νό­ταν συ­νε­χώς.
 Αλ­λη­λο­τρο­φο­δο­τού­νταν και με μια υπο­χώ­ρη­ση των κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­των και 
των αντι­στά­σε­ων στο Μνη­μό­νιο αλλά και συν­δια­μόρ­φω­νε αυτήν την υπο­χώ­ρη­ση. 
Ήδη, το πρό­γραμ­μα της Συν­διά­σκε­ψης του 2012 και του Συ­νε­δρί­ου του 2013 ήταν
 πιο με­τριο­πα­θές από τις προ­ε­κλο­γι­κές εξαγ­γε­λί­ες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ το 2012 (Αθη­να­ΐ­δα).
 Το «καμία θυσία για το ευρώ» υπο­βαθ­μι­ζό­ταν συ­νε­χώς και χα­νό­ταν από τα δη­μό­σια
 κεί­με­να. Το «κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς» έγινε στα­δια­κά «κυ­βέρ­νη­ση κοι­νω­νι­κής ή
 εθνι­κής σω­τη­ρί­ας», λες και κά­ποιος είχε σκε­φτεί ότι μπο­ρεί να χρειά­ζο­νταν ψήφοι
 «εθνι­κής ενό­τη­τας» για τα μνη­μό­νια του μέλ­λο­ντος.

Στη συ­νέ­χεια ήλθε η ΔΕΘ. Δεν έφτα­νε η κακή και ου­σια­στι­κά ανύ­παρ­κτη 
κο­στο­λό­γη­σή της, την οποία όλοι και όλες υπε­ρα­σπι­στή­κα­με στις εκλο­γές
 χάριν του «καλού σκο­πού». Η ΔΕΘ είχε ένα δο­μι­κό­τε­ρο πρό­βλη­μα: απέ­κο­πτε
 ου­σια­στι­κά την κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων από τη ρι­ζι­κή (πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο, την 
μο­νο­με­ρή) δια­γρα­φή του χρέ­ους, υπε­ρα­σπι­ζό­ταν τη δα­νεια­κή σύμ­βα­ση (πράγ­μα 
που θα κα­τα­λα­βαί­να­με τη ση­μα­σία του στη συμ­φω­νία της 20ής Φλε­βά­ρη) ως μη
 ταυ­τό­ση­μη με το μνη­μό­νιο και απο­σιω­πού­σε αυτά τα ση­μεία του προ­γράμ­μα­τος,
 τα οποία άλ­λω­στε κα­τα­ψη­φί­σθη­καν από την ΚΕ του Οκτω­βρί­ου 2014 (τρά­πε­ζες
, ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις) . Δεν νο­μί­ζω ότι αυτή η με­τα­τό­πι­ση τέσ­σε­ρις μήνες πριν από
 τις εκλο­γές ήταν τυ­χαία. Η υπε­ρά­σπι­ση της ΔΕΘ, παρά τα όσα θε­τι­κά εμπε­ριεί­χε, 
με­τα­τό­πι­σε πολύ δε­ξιό­τε­ρα την εσω­κομ­μα­τι­κή γραμ­μή αντι­πα­ρά­θε­σης και το συ­νο­λι­κό
 άξονα του κόμ­μα­τος. Πλέον, θα έπρε­πε κά­ποιος να εγκα­λεί από τα «αρι­στε­ρά» τη μη 
τή­ρη­ση της ΔΕΘ και όχι τη μη τή­ρη­ση του συ­νε­δρια­κού προ­γράμ­μα­τος, με 
απο­τέ­λε­σμα το σε κά­ποιο βαθμό «με­τα­βα­τι­κό πρό­γραμ­μα» του 2013 να 
με­τα­σχη­μα­τι­σθεί στο μί­νι­μουμ πρό­γραμ­μα του 2014, τη ΔΕΘ. Το επό­με­νο
 βήμα ήταν η στε­λέ­χω­ση της κυ­βέρ­νη­σης με έντο­να συ­στη­μι­κά πρό­σω­πα, η
 συ­νέ­χεια του κα­τα­σταλ­τι­κού κρά­τους στο πρό­σω­πο του υπουρ­γού ΠροΠο
, η ανά­δυ­ση της άπο­ψης ότι χρεια­ζό­μα­στε συ­στη­μι­κούς τε­χνο­κρά­τες για να τα 
βγά­λου­με πέρα με την ηγε­σία των δα­νει­στών και της τρόι­κα. Να πω εδώ, βε­βαί­ως,
 ότι -με την πι­θα­νή εξαί­ρε­ση σε κά­ποιο βαθμό του Βα­ρου­φά­κη- οι τε­χνο­κρά­τες
 που μας ήλθαν ήταν πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο συ­στη­μι­κοί και πολύ λι­γό­τε­ρο τε­χνο­κρά­τες 
στο επί­πε­δο των ικα­νο­τή­των και δε­ξιο­τή­των. Ακόμη και με μια πολύ συ­στη­μι­κή 
γραμ­μή, we could have done better. Ας είναι, όμως, πάμε στα πιο ου­σια­στι­κά
 ζη­τή­μα­τα. Οι δε­ξιές με­τα­το­πί­σεις από το Φλε­βά­ρη και μετά είναι τόσο έντο­νες
, που σχε­δόν χά­νε­ται η μπάλα. Απο­κρού­ου­με τις «μο­νο­με­ρείς ενέρ­γειες» (δηλ
. τα φι­λο­λαϊ­κά μέτρα) και νο­μο­θε­τού­με ως ελ­λειμ­μα­τι­κό κρά­τος (με την εξαί­ρε­ση ί
σως των φυ­λα­κών Γ’, της αν­θρω­πι­στι­κής κρί­σης και της απο­κα­τά­στα­σης των 
αδι­κιών στο Δη­μό­σιο) πε­ρι­μέ­νο­ντας την ευ­λο­γία της τρόι­κα. Απο­δε­χό­μα­στε
 τις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις και το ΤΑΙ­ΠΕΔ και φτά­νου­με πα­ρα­λί­γο στην επι­κίν­δυ­νη 
γε­λοιό­τη­τα της τρο­πο­λο­γί­ας του άρ­θρου 24 παρ. 2 στο νόμο για τις δό­σεις που 
πα­ρα­δί­δει όλη τη δη­μό­σια πε­ριου­σία στο ΤΑΙ­ΠΕΔ - μετά βίας, και υπό την πίεση
 των κι­νη­μά­των, την απο­σύ­ρει η κ. υπουρ­γός. Κα­τε­βά­ζου­με τις 47 σε­λί­δες plus
, που ου­σια­στι­κά μας με­τα­κι­νούν ήδη στο μνη­μο­νια­κό στρα­τό­πε­δο (ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις,
 πε­ρι­κο­πές συ­ντά­ξε­ων κ.λπ.).

Προ­χω­ρά­με στο δη­μο­ψή­φι­σμα με απο­λύ­τως αμ­φί­ση­μη και αμ­φί­θυ­μη διά­θε­ση
 και χάριν της απρό­βλε­πτης κι­νη­το­ποί­η­σης του λαού απο­τυγ­χά­νου­με στο να
 το χά­σου­με. Και μά­λι­στα απο­τυγ­χά­νου­με (μιλάω πά­ντο­τε για τον ηγε­τι­κό πυ­ρή­να 
και όχι για την ευ­ρύ­τε­ρη στε­λέ­χω­ση του κόμ­μα­τος και τους αγω­νι­στές/τριες του)
 εκ­κω­φα­ντι­κά. Η ηγε­σία του κόμ­μα­τος μέσα σε μια μέρα γί­νε­ται από ηγε­σία του
 61% του νι­κη­φό­ρου λαού ηγε­σία του χρε­ο­κο­πη­μέ­νου πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος 
στο συμ­βού­λιο πο­λι­τι­κών αρ­χη­γών. Μά­λι­στα, ερ­μη­νεύ­ει μαζί με τους ητ­τη­μέ­νους 
(η λέξη τρα­γέ­λα­φος ακού­γε­ται εδώ ως πει­στι­κή) το νόημα της πα­ρά­τα­ξης των νι­κη­τών
, απο­δέ­χε­ται ως βα­σι­κή ερ­μη­νεία το «κα­τα­ψη­φί­ζου­με το τε­λε­σί­γρα­φο μέ­νο­ντας στο ευρώ». 
Όμως, υπάρ­χει και μια άλλη ερ­μη­νεία: αν απορ­ρί­πτεις ένα κακό μνη­μό­νιο, γιατί να
 απο­δέ­χε­σαι ένα χει­ρό­τε­ρο; Παρ’ όλα αυτά, η ηγε­σία του κόμ­μα­τος και της κυ­βέρ­νη­σης 
φέρ­νει σε τέσ­σε­ρις ημέ­ρες ένα σχέ­διο συμ­φω­νί­ας προς ψή­φι­ση με τη μέ­θο­δο του 
κα­τε­πεί­γο­ντος (επ’ ευ­και­ρία, ας υπο­μνη­σθεί εδώ ότι οι Βου­λές ψη­φί­ζουν νό­μου
 ή κυ­ρώ­νουν Διε­θνείς Συμ­βά­σεις, δεν υπο­βά­λουν διά της ψήφου των βου­λευ­τών Σχέ­δια
 Συμ­βά­σε­ων ή Διε­θνών Συμ­φω­νιών). Μετά, η κυ­βέρ­νη­ση και ο πρό­ε­δρος υπο­γρά­φουν
 τη συμ­φω­νία του Eurogroup ως βάση για να πάμε στο Υπερ­μνη­μό­νιο των 86 δισ. ευρώ
 και των 12 δισ. ευρώ μέ­τρων και περ­νά­ει δύο πα­κέ­τα μνη­μο­νια­κών μέ­τρων (το δεύ­τε­ρο
 πα­κέ­το μά­λι­στα στη βάση νο­μο­σχε­δί­ου της Νέας Δη­μο­κρα­τί­ας, κατά του οποί­ου είχε 
εξε­γερ­θεί με αποχή διαρ­κεί­ας το Δε­κέμ­βριο σύσ­σω­μο το δι­κη­γο­ρι­κό σώμα). Και μετά, 
πε­ρι­μέ­νου­με το Υπερ­μνη­μό­νιο και εν­δε­χο­μέ­νως και άλλα πα­κέ­τα μέ­τρων  «για να μεί­νου­με
 στην ευ­ρω­παϊ­κή πο­ρεία της χώρας» (ως γνω­στόν, όσοι δια­φω­νούν, θέ­λουν την με­τα­τό­πι­ση
 της Ελ­λά­δας στις ακτές της Αφρι­κής) και μά­λι­στα τη στιγ­μή όπου πα­ρα­μέ­νει ενερ­γό το
 σχέ­διο Σόι­μπλε -πα­ρε­μπι­πτό­ντως ο Σόι­μπλε δεν ανή­κει πλέον στην Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα,
 καθώς δια­χώ­ρι­σε την θέση του- να τα­πει­νω­θού­με, να κα­τα­στρα­φού­με με το Υπερ­μνη­μό­νιο
 και μετά να μπού­με σε μια σχέση χα­λα­ρό­τε­ρης σύν­δε­σης με την Ευ­ρω­ζώ­νη.

Γιατί, όμως, όλα αυτά; Γιατί, τόσες ήττες; Γιατί τόσες υπα­να­χω­ρή­σεις; Έχου­με «προ­δό­τες»
 και «χα­φιέ­δες» στην ηγε­σία του κόμ­μα­τος, όπως θα ανα­ρω­τιό­ταν κά­ποιο στέ­λε­χος του
 πα­λιού ΚΚΕ το 1950 ή το 1960; Είναι ο Τσί­πρας «Σιά­ντος»;  Χρειά­ζε­ται εδώ μια προ­σε­κτι­κή 
προ­σέγ­γι­ση. Είμαι της άπο­ψης ότι η ηγε­σία της κυ­βέρ­νη­σης έχει προ­σπα­θή­σει εδώ και
 χρό­νια να προ­σε­ται­ρι­στεί πο­λι­τι­κά (και όχι δια­πλε­κό­με­να) εσω­τε­ρι­κά και εξω­τε­ρι­κά κέ­ντρα, 
πο­λι­τι­κά και οι­κο­νο­μι­κά κέ­ντρα  κα­πι­τα­λι­στι­κής και ιμπε­ρια­λι­στι­κής ισχύ­ος - από το Τέξας 
ως το Κόμο και από τον ΣΕΒ ως τη Συ­νο­μο­σπον­δία Εμπο­ρί­ου, το Brookings και το Levy. 
Όμως, αυτό δεν συμ­βαί­νει γιατί η ηγε­σία του κόμ­μα­τος και της κυ­βέρ­νη­σης έχουν εντα­χθεί
 σε κά­ποια συ­νω­μο­σία ή είναι «πρά­κτο­ρες». Συμ­βαί­νει, γιατί πί­στε­ψαν και ηγή­θη­καν μιας 
λα­θε­μέ­νης και κα­τα­στρο­φι­κής πο­λι­τι­κής στρα­τη­γι­κής, του σο­σιαλ­φι­λε­λεύ­θε­ρου και 
ήδη υπο­ταγ­μέ­νου στο σύ­στη­μα με­ταρ­ρυθ­μι­σμού. Με δύο αιχ­μές κα­τα­στρο­φι­κής 
στρα­τη­γι­κής: μια αιχμή προς τον ευ­ρω­ι­μπε­ρια­λι­σμό αλλά και τον αμε­ρι­κά­νι­κο
 ιμπε­ρια­λι­σμό, η άποψη δη­λα­δή ότι σε συν­θή­κες διε­θνο­ποί­η­σης και κα­πι­τα­λι­στι­κής
 συσ­σω­μά­τω­σης μπο­ρείς σε μια χώρα να εφαρ­μό­σεις ένα προ­ο­δευ­τι­κό ανα­δια­νε­μη­τι­κό
 πρό­γραμ­μα χωρίς να συ­γκρου­στείς με την ιμπε­ρια­λι­στι­κή  συσ­σω­μά­τω­ση και
 να διαρ­ρή­ξεις τη σχέση με αυτήν, και μια αιχμή προς το ντό­πιο κε­φά­λαιο ότι
δη­λα­δή μπο­ρείς να κα­ταρ­γή­σεις τα μνη­μό­νια με πο­λι­τι­κές win-win, όπου και θα
 ανε­βά­σεις μι­σθούς και συ­ντά­ξεις, και θα κρα­τή­σεις στο ίδιο επί­πε­δο τα
 πο­σο­στά κέρ­δους, και θα κα­ταρ­γή­σεις το ΤΑΙ­ΠΕΔ και θα προ­σελ­κύ­σεις
 τα αρ­πα­κτι­κά-επεν­δυ­τές κ.λπ. κ.λπ. Ιδίως δε με την κλα­σι­κή εφαρ­μο­γή κάθε 
σχε­δί­ου «ικα­νο­ποί­η­σης των πά­ντων» που οδη­γεί στον αστι­κό κυ­βερ­νη­τι­σμό
 στη λο­γι­κή ότι με τα ίδια πρό­σω­πα, τις ίδιες κρα­τι­κές και κυ­βερ­νη­τι­κές δομές,
 με την ίδια στε­γα­νό­τη­τα προς το λαό και τους ερ­γα­ζό­με­νους, με την ίδια αστυ­νο­μία
 και τα ίδια κρα­τι­κά όρ­γα­να, με την ίδια «ανά­θε­ση» που είχε η κοι­νω­νία στον
 Σα­μα­ρά και τον Βε­νι­ζέ­λο, θα  μπο­ρέ­σεις να κυ­βερ­νή­σεις «αρι­στε­ρά».

Ας το πούμε πολύ κα­θα­ρά. Χωρίς αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κή ρήξη, χωρίς συ­γκρού­σεις με το κε­φά­λαιο (και όχι απλώς τις 200 οι­κο­γέ­νειες του Λαϊ­κού Με­τώ­που), που μπο­ρεί ακόμη να μην είναι πλή­ρως σο­σια­λι­στι­κές ρή­ξεις αλλά ανοί­γουν το δρόμο προς τις σο­σια­λι­στι­κές ρή­ξεις (που ανοί­γουν το δρόμο προς το σο­σια­λι­σμό μέσω ενός με­τα­βα­τι­κού αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κού και αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού προ­γράμ­μα­τος), χωρίς ρήξη με την πα­ρά­δο­ση του σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού κυ­βερ­νη­τι­σμού, δεν υπάρ­χει «κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς». Υπάρ­χει το «δεύ­τε­ρη φορά σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τία» και μά­λι­στα χει­ρό­τε­ρα από την πρώτη, καθώς τώρα έχου­με ισχνές και όχι πα­χιές αγε­λά­δες σε αντί­θε­ση με το 1981.

Στην Ελ­λά­δα δεν κυ­βερ­νά η Αρι­στε­ρά, αν ως Αρι­στε­ρά εν­νο­ού­με είτε ένα σχέ­διο σο­σια­λι­στι­κής με­τά­βα­σης είτε -έστω- ένα σχέ­διο φι­λο­λαϊ­κής ανα­δια­νο­μής του πλού­του και προ­στα­σί­ας των ερ­γα­ζο­μέ­νων και του κοι­νω­νι­κού κρά­τους. Η Αρι­στε­ρά είναι ένα πρό­γραμ­μα, δεν είναι συ­νάρ­τη­ση του «αγα­θού και σοφού ηγέτη» που τον εμπι­στευό­μα­στε τυφλά, δεν είναι πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο συ­νάρ­τη­ση γο­νι­δί­ων, όποιος είναι δη­λα­δή κομ­μου­νι­στο­γε­νής και «δικός μας» κυ­βερ­νά κατά τρόπο αρι­στε­ρό και με καλές προ­θέ­σεις, δεν είναι συ­νά­θροι­ση οι­κεί­ων μας προ­σώ­πων ή οι­κο­γε­νεια­κή φω­το­γρα­φία. Αν το πρό­γραμ­μα εγκα­τα­λει­φθεί, δεν έχου­με πια μια κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς, ούτε καν της «κοι­νω­νι­κής σω­τη­ρί­ας» από τη σκο­πιά ενός αρι­στε­ρού ή και προ­ο­δευ­τι­κού ακόμη πο­λί­τη.  

Θα ξα­ναϋ­πάρ­ξει μια κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς στην Ελ­λά­δα στο ορατό μέλ­λον; Αυτό είναι πο­λι­τι­κά ανοι­χτό, αν και πρέ­πει να ξα­να­ψά­ξου­με τη θε­ω­ρία μας και το πρό­γραμ­μά μας για να ελέγ­ξου­με τι πήγε στρα­βά και γιατί αντί να οδη­γη­θού­με σε μια πο­λι­τι­κή πο­λέ­μου θέ­σε­ων και αρι­στε­ρής δια­κυ­βέρ­νη­σης ως κρί­κου ενός με­τα­βα­τι­κού προ­γράμ­μα­τος, ξα­να­πή­γα­με άλλη μια φορά στον άγονο με­ταρ­ρυθ­μι­σμό, έναν με­ταρ­ρυθ­μι­σμό χωρίς με­ταρ­ρυθ­μί­σεις, όπως βα­σι­κά συμ­βαί­νει στην εποχή μας, την εποχή του νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου και ολο­κλη­ρω­τι­κού κα­πι­τα­λι­σμού.  

2.Ση­μειώ­σεις για το εναλ­λα­κτι­κό σχέ­διο

Το πρό­βλη­μα με το εναλ­λα­κτι­κό σχέ­διο εξό­δου από την Ευ­ρω­ζώ­νη (και ορ­θό­τε­ρα και από την Ε.Ε. με τα υπερ­μνη­μό­νια και τα Σύμ­φω­να νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης έμπνευ­σης)  δεν είναι ότι είναι «ποι­νι­κό αδί­κη­μα», είναι ότι πε­ριέ­χει μόνο αδρές γραμ­μές, πε­ρι­γράμ­μα­τα και ση­μειώ­σεις. Τόσο η Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα  όσο και άλλες δυ­νά­μεις στην Αρι­στε­ρά έψαυ­σαν το ζή­τη­μα χωρίς να το απα­ντή­σουν ως τώρα  σφαι­ρι­κά και με πλη­ρό­τη­τα και ιδίως εγκαί­ρως. Εδώ έγκει­ται και μια ση­μα­ντι­κή απου­σία και ευ­θύ­νη τους. Σή­με­ρα, όσο και να εκτο­ξεύ­ο­νται μύ­δροι κατά της τε­χνο­κρα­τί­ας και υπέρ των «κα­θα­ρά πο­λι­τι­κών λύ­σε­ων» (απο­ρία ψάλ­του βηξ;), χρεια­ζό­μα­στε φα­νε­ρά και τα δύο. Δη­λα­δή, ένα πλή­ρες, κατά το δυ­να­τόν, τε­χνο­οι­κο­νο­μι­κό σχέ­διο όσο και μια πλήρη πε­ρι­λη­πτι­κή πο­λι­τι­κή συ­μπύ­κνω­ση αυτού του τε­χνο­οι­κο­νο­μι­κού σχε­δί­ου, γραμ­μέ­νη σε μια κα­τα­νοη­τή γλώσ­σα και κοι­νο­ποι­ή­σι­μη στην κοι­νω­νία. Έχουν γίνει ση­μα­ντι­κές προ­σπά­θειες από οι­κο­νο­μο­λό­γους της Αρι­στε­ράς (Κ. Λα­πα­βί­τσας, Θ. Μα­ριό­λης, Λ. Βα­τι­κιώ­της κ.ά.), οι οποί­ες πρέ­πει τά­χι­στα να συ­ντε­θούν και να κα­τα­τε­θούν στο δη­μό­σιο διά­λο­γο. Επί­σης, υπάρ­χουν ση­μα­ντι­κά εγ­χει­ρή­μα­τα απα­ντή­σε­ων στα προ­βλή­μα­τα της εξό­δου από δυ­νά­μεις όπως η ΑΡΑΣ και το ΜΑΡΣ. Τί­πο­τε δεν πρέ­πει να υπο­τι­μη­θεί, αλλά τώρα χρεια­ζό­μα­στε μια ικα­νο­ποι­η­τι­κό­τε­ρη σύν­θε­ση και ει δυ­να­τόν συλ­λο­γι­κή. Ζη­τή­μα­τα που πρέ­πει να απα­ντη­θούν είναι:

Το με ποια διοι­κη­τι­κά και κυ­βερ­νη­τι­κά μέτρα θα προ­χω­ρή­σει μια προ­σπά­θεια «αρι­στε­ρής» εξό­δου καθώς και με ποιες δια­δι­κα­σί­ες του διε­θνούς και του ενω­σια­κού δι­καί­ου.

Το με ποια οι­κο­νο­μι­κά ερ­γα­λεία θα πάει μια χώρα στην έκ­δο­ση εθνι­κού νο­μί­σμα­τος και με ποια προ­σω­ρι­νά μέτρα θα ρυθ­μί­σει τη δια­δι­κα­σία με­τά­βα­σης και τη ρευ­στό­τη­τα εντός αυτής.
Το τι θα γίνει με τις υπο­τι­μή­σεις και τις ισο­τι­μί­ες και πώς θα απο­φευ­χθεί η πο­ρεία προς έναν μη ελέγ­ξι­μο πλη­θω­ρι­σμό.
Το πώς θα απα­ντη­θεί ιδίως ο κίν­δυ­νος υπο­τί­μη­σης της ερ­γα­τι­κής δύ­να­μης στη χώρα, παρά τις όποιες δυ­σκο­λί­ες της πρώ­της πε­ριό­δου.   
Το πώς θα απα­ντη­θούν ζη­τή­μα­τα όπως η επάρ­κεια πα­ρα­γο­μέ­νων και ει­σα­γο­μέ­νων αγα­θών και ιδίως τρο­φί­μων και φαρ­μά­κων. Ας ει­πω­θεί κα­θα­ρά ότι δεν υπάρ­χουν εύ­κο­λες και αυ­το­νό­η­τες  λύ­σεις προ­μη­θευ­τών και συμ­μά­χων. 
Το τι θα γίνει με το ει­σα­γω­γι­κό και εξα­γω­γι­κό εμπό­ριο.
Το πώς θα εξυ­πη­ρε­τη­θούν άμεσα οι ενερ­γεια­κές ανά­γκες της χώρας.
Το ζή­τη­μα διε­θνών οι­κο­νο­μι­κών και γε­ω­πο­λι­τι­κών συμ­μα­χιών.
 Το ζή­τη­μα του ΝΑΤΟ και της ασφά­λειας της χώρας. Έντα­ξη στο ΝΑΤΟ μιας χώρας εκτός ΕΕ είναι ένα ζή­τη­μα ση­μα­ντι­κό που δεν έχει καν συ­ζη­τη­θεί.
Ιδίως δε, το ζή­τη­μα με ποιες τα­ξι­κές και κοι­νω­νι­κές συμ­μα­χί­ες και με ποιο ακρι­βές πρό­γραμ­μα θα γίνει η έξο­δος. Η αντί­λη­ψη ότι μπο­ρεί να λει­τουρ­γή­σει ένας σχε­δόν κα­νο­νι­κός «κα­πι­τα­λι­σμός χωρίς κα­πι­τα­λι­στές», κατά τον Λένιν, με τις αστι­κές με­ρί­δες σχε­δόν συ­νο­λι­κά  απέ­να­ντι και με τους διε­θνείς επεν­δυ­τές να μην απο­δέ­χο­νται το κοι­νω­νι­κό σου πρό­γραμ­μα, είναι εξαι­ρε­τι­κά αμ­φί­βο­λη. Κρα­τι­κο­ποί­η­ση δε των τρα­πε­ζών και των στρα­τη­γι­κών επι­χει­ρή­σε­ων χωρίς ρήξη με το βα­σι­κό τμήμα του ελ­λη­νι­κού κε­φα­λαί­ου και χωρίς ερ­γα­τι­κό και κοι­νω­νι­κό έλεγ­χο δεν μπο­ρεί να επι­συμ­βεί. Θα προ­σέ­θε­τα δε ότι αυτήν την έλ­λει­ψη εμπι­στο­σύ­νης στο λαό και τα κι­νή­μα­τα που χα­ρα­κτή­ρι­σε την ηγε­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ από το 2012 ως το 2015 δεν έχει νόημα να την επα­να­λά­βει ο νέος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ή κά­ποιο νέο μόρ­φω­μα στη θέση του. Πρό­γραμ­μα ρήξης χωρίς ισχυ­ρό τα­ξι­κό πρό­ση­μο υπέρ της ερ­γα­τι­κής τάξης, των αγρο­τών και των μι­κρο­α­στών που έχουν πλη­γεί, δεν μπο­ρεί ούτε να ολο­κλη­ρω­θεί ούτε να επι­τύ­χει.

3.Και τώρα, σύ­ντρο­φε πρό­ε­δρε;

Για να πε­ρά­σου­με από τη θε­ω­ρία στην πράξη. Ο σ. πρό­ε­δρος εκτι­μά­ει ότι πια υπάρ­χουν στο κόμμα, μετά την κα­τα­ψή­φι­ση των δύο πα­κέ­των μέ­τρων από πε­ρί­που 36-39 βου­λευ­τές, όχι τα­κτι­κές αλλά στρα­τη­γι­κές δια­φω­νί­ες. Ορθώς το εκτι­μά­ει. Εκτι­μά­ει δε ακόμη ότι αυτές θα επι­λυ­θούν μέσα από μια συ­νε­δρια­κή δια­δι­κα­σία, καθώς, θα συ­μπλη­ρώ­να­με εμείς, η ΚΕ όχι μόνο είναι ανε­παρ­κές όρ­γα­νο αλλά και έχει ου­σια­στι­κά δια­λυ­θεί ως τέ­τοιο μετά το Μάιο. Σκέ­φτο­μαι το πόσο πίσω από την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ήταν οι εκτι­μή­σεις μας το Φε­βρουά­ριο, ότι η κυ­βέρ­νη­ση θα πο­δη­γε­τού­σε και θα ακύ­ρω­νε το κόμμα ως αυ­το­τε­λή ορ­γα­νι­σμό. Η κυ­βέρ­νη­ση έκανε κάτι χει­ρό­τε­ρο: πα­ρέ­λυ­σε, αν δεν διέ­λυ­σε, τις δομές και τη συλ­λο­γι­κό­τη­τα του κόμ­μα­τος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Αντι­κα­τέ­στη­σε το συλ­λο­γι­κό μόρ­φω­μα, που ήδη δεν λει­τουρ­γού­σε ικα­νο­ποι­η­τι­κά, από έναν σκλη­ρό κυ­βερ­νη­τι­κό μη­χα­νι­σμό, όσους εντάσ­σο­νταν σε αυτόν και όσους επέ­λε­γαν με καλές ή κακές προ­θέ­σεις να τον υπο­στη­ρί­ξουν.

Και τώρα, σ. πρό­ε­δρε; Θα πάμε μετά από όλα αυτά σε ένα συ­νέ­δριο μιας εβδο­μά­δας ή δέκα ημε­ρών και με ποια σύν­θε­ση; Mε το «ανοι­κτό κόμμα» των δυ­νά­μει κρα­τι­κο­δί­αι­των (του «κοι­νω­νι­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ» κατ’ άλ­λους), με «ψευ­δο­δη­μο­ψη­φι­σμα­τι­κές» δια­δι­κα­σί­ες,   ή με την παλιά σύν­θε­ση του κόμ­μα­τος του 2013; Και τι εξου­σί­ες θα έχει ένα τέ­τοιο Συ­νέ­δριο; Θα μπο­ρεί, άραγε, να ακυ­ρώ­σει την κυ­βερ­νη­τι­κή πο­ρεία έξι μηνών, να ακυ­ρώ­σει τα μνη­μο­νια­κά μέτρα, να απο­τρέ­ψει το Υπερ­μνη­μό­νιο ή να το ακυ­ρώ­σει αν έχει ήδη υπο­γρα­φεί; Θα μπο­ρεί να ση­μα­δέ­ψει και να προ­κα­λέ­σει μια τε­ρά­στια διε­θνή στρο­φή της χώρας;  Αν συμ­βεί αυτό, θα είναι για πρώτη φορά στην ιστο­ρία των δυ­τι­κών δη­μο­κρα­τιών, όπου, από όση ιστο­ρία γνω­ρί­ζω, ποτέ κα­νείς πρω­θυ­πουρ­γός δεν πήγε σε κομ­μα­τι­κό συ­νέ­δριο που να το έχασε. Και αν υπάρ­ξει ένα συ­νέ­δριο που να κάνει αυτήν την απί­στευ­τη ή απί­θα­νη δια­δρο­μή, δεν θα αλ­λά­ξει και την ηγε­σία του κόμ­μα­τος; Υπάρ­χει ηγε­σία που να έχει ητ­τη­θεί στρα­τη­γι­κά και να πα­ρα­μέ­νει στη θέση της; Και τι νόημα έχει να με­τά­σχει κα­νείς σε μια δια­δι­κα­σία όπου ή δεν θα  μπο­ρεί να αλ­λά­ξει τα πάντα (όπως χρειά­ζε­ται) ή θα προ­κα­λέ­σει διά της συμ­με­το­χής του έναν τέ­τοιο σει­σμό που το παρόν κόμμα θα δυ­σκο­λευ­τεί πάρα πολύ να τον αντέ­ξει; Δεν υπάρ­χουν έτοι­μες λύ­σεις αλλά τροφή για προ­βλη­μα­τι­σμό και απά­ντη­ση.  

Ο σ. πρό­ε­δρος δεν κιν­δυ­νεύ­ει να «απο­λει­φθεί», όπως θα έλεγε ο αλε­ξαν­δρι­νός ποι­η­τής. Ούτε καν ως πο­λι­τι­κό πρό­σω­πο ή προ­σω­πι­κό­τη­τα.  Κιν­δυ­νεύ­ει μόνο να «επι­βε­βαιω­θεί» από ένα επι­κεί­με­νο συ­νέ­δριο. Το πραγ­μα­τι­κό πρό­βλη­μα που τί­θε­ται, όμως, για έναν ση­μα­ντι­κό ηγέτη, όποιος και να είναι αυτός, είναι αν μπο­ρεί πο­λι­τι­κά να κο­λυ­μπή­σει προς τα πίσω στο ίδιο πο­τά­μι κα­τα­νι­κώ­ντας τη δυ­να­τή ροπή των υδά­των και για πρώτη φορά γρά­φο­ντας Ιστο­ρία ή αν θα συ­νε­χί­σει όπως πά­ντο­τε  μαζί με το ρεύμα ή αν, ακόμη, θα ανα­ζη­τή­σει άλλο πο­τά­μι για να συ­νε­χί­σει την πο­ρεία του. Πι­στεύω πώς ξέρω την τε­λι­κή απά­ντη­ση, αλλά επι­τρέ­πω στην Ιστο­ρία να με εκ­πλή­ξει.   
αναδημοσίευση από rproject.gr 

Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

ΟΧΙ μέχρι τέλος: 500 αγωνιστές καλούν σε συνέλευση την Τρίτη 28/7


Ξεπέρασαν τις 500 υπογραφές μέσα σε 4 μέρες στο κάλεσμα – έκκληση συνδικαλιστών – αγωνιστών από όλους τους χώρους, νέων, φοιτητών,  διανοουμένων,  επιστημόνων και καλλιτεχνών,  απλών ανθρώπων,  εργατών,  αγροτών και ελευθέρων επαγγελματιών για ένα μαζικό λαϊκό κίνημα  του “ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.”
Για να μην περάσει και να ανατραπεί το νέο βάρβαρο μνημόνιο. Την άμεση έξοδο από το ευρωζώνη, τη ρήξη, έξοδο και χειραφέτηση από την ΕΕ.  Την παύση πληρωμών, τη μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους,  Για να επιβάλουμε τη λύτρωση από τα οικονομικά βασανιστήρια των «δόσεων» και της τροϊκανής επιτήρησης.
Την εθνικοποίηση  της Τράπεζας της Ελλάδος, όλων των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων με εργατικό και λαϊκό έλεγχο,  για να αντιμετωπισθεί η ανεργία, η παράνομη παρακράτηση των μισθών, τα λουκέτα.
Για την άμεση, ικανοποίηση των αιτημάτων του εργατικού και λαϊκού κινήματος,  την προστασία των ανέργων, της εργασίας και των μισθών, των συντάξεων, των αυτοαπασχολούμενων και του λαϊκού εισοδήματος. Το ξήλωμα όλων των μνημονιακών μέτρων, παλιών και νέων.
Την υπεράσπιση και διεύρυνση των εργατικών και λαϊκών δημοκρατικών δικαιωμάτων, απέναντι στο μνημονιακό εξευτελισμό της Βουλής, στη δικτατορία των ΜΜΕ, στην αστυνομοκρατία και το νεοφασισμό.
Το κάλεσμα καταλήγει:
Μπορούμε να επιβάλουμε το δικό μας «εναλλακτικό σχέδιο» εάν προετοιμαστούμε και προωθήσουμε άμεσα την οργάνωση και την κοινή αγωνιστική δράση, την καθημερινή αλληλεγγύη, τη μαζική αντίσταση, την αντεπίθεση και τον ξεσηκωμό.
Στη δημιουργία ενωτικών λαϊκών συνελεύσεων και επιτροπών του «Όχι μέχρι το τέλος», παντού.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΡΙΤΗ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 7.30 στην ΑΣΟΕΕ
Εμπρός να σηκωθούμε όλοι λίγο ψηλότερα! Για μια μεγάλη λαϊκή ανάταση. Μπορούμε να νικήσουμε. Και θα νικήσουμε!
Δείτε το κάλεσμα εδώ
Επικοινωνία και υπογραφές στην ηλεκτρονική διεύθυνση: OXI.mexri.to.telos@gmail.com
ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ
1    Αγαπητός Θανάσης – Περιφερειακός σύμβουλος Κεντρ. Μακεδονίας, πρόεδρος Β΄ Συλ. Εκπ. Π.Ε. Θεσ/νίκης
2    Αγαπητού Ειρήνη – μέλος Δημ. Κίνησης Αγ. Βαρβάρας Αντιθέσεις..
3    Αγγέλου Γ. Γιάννης – Σχης (ΜΧ) ε.α. – Οικονομολόγος ΜΒΑ – Ms’c
4    Αγγέλου Ζωή-εργαζόμενη στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης
5    Αγοργιαννίτης Γιώργος μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου εργαζομένων στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής
6    Αδαμακόπουλος Γιάννης –  συνταξιούχος καθηγητής Μαθηματικών
7    Αδαμόπουλος Νίκος- Μέλος ΕΕ ΑΔΕΥ -μέλος Γ.Σ ΠΟΕ-ΟΤΑ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓ. ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ.
8    Αθανασάκη Βάσω, Μέλος Δ.Σ. Σωματείου Εργαζομένων ΠαΓΝΗ
9    Αθανασοπούλου – Βαφειάδου Αντωνία –  Δημοτική Σύμβουλος  Δήμου Περιστερίου
10    Αλεμίδου Θώμη – Μέλος ΔΣ της Β’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
11    Αλεξανδροπούλου Αγγελική- Ελεύθερος Επαγγελματίας
12    Αλεξάτος Γιώργος, συγγραφέας – ιστορικός
13    Αλεξίου Έλλη- φοιτήτρια
14    Αλεξίου Σπύρος- Δημ. Σύμβουλος Αγ. Παρασκευής
15    Αλεξόπουλος Διονύσης
16    Αλοίμονος  Στράτος  – ΜΟΥΣΙΚΟΣ
17    Αμπάτης Διονύσης, μέλος Δ.Σ ΟΙΕΛΕ
18    Αναγνωστόπουλος Βίκτωρας – σκηνοθέτης
19    Αναγνωστοπούλου Κούλα – Πρόεδρος  Εργαζόμενων  Νοσοκομείου  Έδεσσας
20    Αναστασιάδου Σάρα  – ΕΕ ΕΔΟΘ- ΣΩΜ ΕΡΓ ΑΧΕΠΑ
21    Ανδρεάδης Γιάγκος, ομότιμος καθηγητής Παντείου
22    Ανδρεόπουλος Νίκος-ιδιωτικός υπάλληλος
23    Ανδριώτης Λευτέρης-φοιτητής
24    Αντωνιάδης Παύλος-φοιτητής
25    Αντωνόπουλος Αντώνης Α. –   Τοπ/φος Μηχ/κος Τ.Ε.
26    Αντωνόπουλος Παύλος – μέλος Δ.Σ. Ε΄ ΕΛΜΕ Αθήνας  και πρώην μέλος ΕΕ ΑΔΕΔΥ
27    Αρβανίτη Στυλιανή, εκπαιδευτικός
28    Αργυροπούλου Βασιλική-  μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου Εργαζ. σε Φροντιστήρια Ιδ. Εκπαιδευτικών Β. Ελλάδος (Σ.Ε.Φ.Ι.Ε.).
29    Αρφάνη Δάφνη, Φυσικός
30    Ασαλουμίδης Κώστας – πρόεδρος Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια (ΣΕΕΝ) Εργατική Αλληλεγγύη
31    Ασκητής Γιώργος –  Αγρότης Συνδικαλιστής
32    Ασμής Λάζαρος πρόεδρος ΕΛΜΕ ΗΛΕΙΑΣ
33    Ασπράγκαθος Σωτήρης-φοιτητής
34    Ασπρογίαννης Γιάννης- ΠΟΕ-ΔΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟ
35    Αφεντουλίδης Γιώργος-Δημοτικός Σύμβουλος «ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΑΝΑΠΟΔΑ – ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ»
36    Βαγενάς Χρήστος – Μέλος ΔΣ ΠΟΠΟΚΠ
37    Βαϊνάς Παντελής – μέλος Ε.Ε. ΑΔΕΔΥ
38    Βακάλογλου, Κυριάκος-φοιτητής
39    Βαλλή Έλενα – φιλόλογος
40    Βάσιλα Αγγελική δημοτικός σύμβουλος με την Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση «Εκτός Σχεδίου», δήμου Νέας Ιωνίας Αττικής
41    Βασιλάκη Άννα – Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής
42    Βασιλάτος Γιώργος – Άνεργος
43    Βασιλάτου Βίκυ Βιολόγος (Καθηγήτρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης-Αναπληρώτρια)
44    Βασιλειάδης Τάσος – Μηχανικός, μέλος κεντρικής αντιπροσωπείας Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος
45    Βασιλείου – Αρώνης, Μάνος-φοιτητής
46    Βασιλόπουλος Χρίστος –  Λαϊκή Επιτροπή Γρεβενών «Όχι μέχρι Τέλους »
47    Βάσσης Διονύσης – Μέλος ΔΣ Γ΄ ΕΛΜΕ Δυτικής Αθήνας
48    Βάσσου Κική – Αρχιτέκτων, μέλος Εξελεγκτικής Επ. ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ
49    Βατικιώτης Λεωνίδας – Οικονομολόγος – Δημοσιογράφος
50    Βαφειάδη Ελένη – Γραμματέας Συλλόγου Αρχιτεκτόνων
51    Βαφειάδης Χρήστος  – Καθηγητής   ΤΕΙ  Χαλκίδας
52    Βεζύρη Ζαχαρούλα –  Μέλος αντιρατσιστικής πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης
53    Βεκρής Αλέξανδρος-φοιτητής
54    Βελιτζέλου Ακτίνα, κτηνοτρόφος
55    Βενιακάκης  Κώστας – Ανεξάρτητος επενδυτικός σύμβουλος
56    Βλαχαδάμης Σπύρος – Πολίτικος Μηχανικός, μέλος κεντρικής αντιπροσωπείας Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος
57    Βλάχας Κώστας-φοιτητής
58    Βλαχογεώργος Γεώργιος -Γιατρός
59    Βλαχογιάννη Μαίρη – φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης
60    Βλαχομήτρος Δημήτρης –  Συνταξιούχος, δημοτικός σύμβουλος Θέρμης
61    Βουζουναράς Δημήτρης-  Ελ. Επαγγελματίας, Κορινθία
62    Βουρεκάς Θοδωρής – «Κίνηση για την Διαγραφή του Χρέους»
63    Βούτσα Ιωάννα – φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης
64    Βουτσαράς Στέλιος – Ηλεκτροσυγκολλητής
65    Βουτσίνος Αχιλλέας-φοιτητής
66    Βραζιώτης Δημήτρης – Γεωπόνος, Μέλος ATTACK στην ανεργία και την επισφάλεια
67    Γαβριηλίδης Βαγγέλης ,Φοιτητής
68    Γαζάκης Αντώνης – Εκπαιδευτικός, σχολείο Αλληλεγγύης Οδυσσέας
69    Γαϊτανίδου Ευανθία – Επικεφαλής της περιφερειακής κίνησης Αριστερή  Συμπόρευση για την Ανατροπή στα Ιόνια
70    Γαλατάς Ζώης – Γραμματέας Σωματείου Εργ. ΟΤΑ Νομού Ιωαννίνων
71    Γαλατάς Θανάσης – Πρόεδρος Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Αιτωλοακαρνανίας
72    Γαλιατσάτου Βασιλική-φοιτήτρια
73    Γανιάρη Ιφιγένεια Γραμ. Β΄ΕΛΜΕ Αθήνας
74    Γαρδικλής Δημήτρης – Γραμματέας σωματείου εργαζομένων νοσοκομείου Βούλας
75    Γαρίδη Έφη – Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών
76    Γάτου Αλεξάνδρα – γλύπτρια
77    Γεροτζιάφας Γρηγόρης –  Αναπληρωτής Καθηγητής Αιματολογίας στο Πανεπιστήμιο Pierre et Marie Curie (Paris VI)
78    Γεώργα Παναγιώτα-φοιτήτρια
79    Γεωργάκη Έλενα- φοιτήτρια
80    Γεωργάκης Δημήτριος μέλος του ΔΣ του Σωματείου εργαζομένων στο Ολυμπιακό Στάδιο (ΟΑΚΑ)
81    Γεωργακοπούλου Αναστασία – Γραμματέας του Δ.Σ. Σωματείου εργαζομένων Δήμου Ν.Ιωνίας
82    Γεωργαντά Χριστίνα- φοιτήτρια
83    Γεωργιάδης Γεώργιος
84    Γεωργίου Γιώργος  – Πολιτικός Μηχανικός τε
85    Γεωργούλιας Σπύρος, Οικονομολόγος
86    Γιαμάνη Δήμητρα – Μαγείρισσα, Β΄ Πειραιά
87    Γιαννίτση Παρασκευή-Συνταξιούχος
88    Γιαννούλια Κατερίνα- Μέλος ΔΣ Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων Νομού Αττικής του Υπουργείου Γεωργίας
89    Γκάνια Ρένια – Πρόεδρος Συλλόγου Φοιτητών Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης
90    Γκατζή Άννα-φοιτήτρια τμήματος ΗΜΜΥ ΑΠΘ
91    Γκόβας Δημήτρης –  Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Αθήνας
92    Γκόγκου Νατάσα-Άνεργη Αρχαιολόγος
93    Γκότσης Ηρακλής  -Αντιπρόεδρος Ενιαίου Συλλόγου Εργαζόμενων ΨΝΑ-ΔΑΦΝΙ
94    Γκότσης Στάθης- Πρόεδρος ΔΣ Ενιαίου Συλλόγου Υπαλλήλων ΥΠΠΟ Αττικής, Στερεάς και Νήσων
95    Γκούνος Θεόφιλος – Μηχανικός
96    Γκούνου Ελένη- ταξιδιωτικός πράκτορας
97    Γούναρη Παναγιώτα – Καθηγήτρια παν/μιου Μασαχουσέτης, Βοστώνη
98    Γουρλάς Νίκος – Συνδικαλιστής
99    Γούσης Κώστας –  Πολιτικός Επιστήμονας
100    Γραβάνη Κατερίνα-φοιτήτρια
101    Γρόλλιος Γιώργος – Καθηγητής παιδαγωγικής στο ΠΤΔΕ του ΑΠΘ
102    Γρυμπογίαννης  Γιώργος  – Συνταξιούχος
103    Δαμανάκης Κώστας-φοιτητής
104    Δαμέλος Πάνος –  μέλος ΔΣ Πανελληνίου Συνδέσμου Υπαλλήλων Αμίσθων Υποθηκοφυλακείων και Κτηματολογικών Γραφείων
105    Δαμιανός  Βασίλης: Μέλος διοίκησης συλλόγου και ομοσπονδίας συνταξιούχων ΔΕΗ, μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής της Α.Γ.Σ.Σ.Ε.
106    Δαρδαβίλα Μυρτώ  – Μέλος Αντιπροσωπεία ΤΕΕ
107    Δασκάλου Νίκος – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΣ ΕΔΟΘ-ΣΩΜ ΕΡΓ ΔΗΜΟΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
108    Δαφέρμου Ειρήνη – Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΔΠΤΕ).
109    Δέση-Λουκά Χριστίνη, φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης
110    Δημακουλέα Ήλια, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Νομικής Σχολής ΔΠΘ
111    Δημόπουλος Δημήτρης -φοιτητής
112    Δινοπούλου Ευαγγελία, αναπληρώτρια εκπαιδευτικός, πρόεδρος του συλλόγου Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου
113    Διονυσόπουλος Γιώργος – Μηχανολόγος Μηχανικός
114    Δομούζη Σταυρούλα –  μέλος ΔΣ ΣΕΠΕ Δυτικής Αττικής
115    Δραγανίγος Αντώνης – Μηχανικός, αντιπρόσωπος συν. Εργατικού Κέντρου Αθήνας
116    Δραγώνας Χρήστος-φοιτητής
117    Εβελίνα Σταματάκη- φοιτήτρια
118    Ελευθεράτος Διονύσης- Δημοσιογράφος
119    Ευαγγέλου Βασιλική -Κτηνίατρος-Πρόεδρος Παραρτήματος Ηπείρου του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου
120    Ευθυμίου Κώστας-φοιτητής
121    Ευσταθίου Γιούλη
122    Ευσταθίου Χρήστος-φοιτητής
123    Εφεντάκη Αθανασία-φοιτήτρια
124    Ζαφείρη Όλγα –  εργαζόμενη και συνδικαλίστρια στο Υπουργείο Πολιτισμού
125    Ζαφείρης Αντρέας –  Μέλος του ΔΣ ΚΕΜΕΤΕ της ΟΛΜΕ
126    Ζέρβα Αγγελική-φοιτήτρια
127    Ζέρβας Μιχάλης-φοιτητής
128    Ζέρβας Νίκος-φοιτητής
129    Ζιόβας  Γιώργος – Ηθοποιός
130    Ζιουτοπούλου Ελένη – Συνταξιούχος
131    Ζιώζια Ηρώ, ασκούμενη δικηγόρος ΔΣΠ
132    Ζούμπος Βασίλης – Πολιτικός Μηχανικός – Περιφερειακός Σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας  – Μέλος της Αντιπροσωπείας του Τ Ε. Α. Στερεάς
133    Ζωγραφάκη Ειρήνη – Μέλος ΔΣ ΟΣΝΙΕ
134    Ζωγραφάκη Μαρίνα – συνταξιούχος φαρμακοποιός
135    Ζωγράφου Ελευθερία-φοιτήτρια
136    Θεοδοσίου Αποστόλης, Μηχανικός Παραγωγής & Διοίκησης, εργαζόμενος στον επισιτισμό
137    Θεοδωρόπουλος Παναγιώτης- μέλος Industrial Workers of the World, Bradford, Αγγλία
138    Θεοχαροπούλου Κων/να-φοιτήτρια
139    Ιακωβάτος Γεράσιμος –  Πρόεδρος επιτροπής παραρτήματος  μισθωτών τεχνικών Ηρακλείου
140    Ιωαννίδη Βίκυ – Μηχανικός, συμμετοχή στη πολιτική ομάδα Ελλήνων Ολλανδίας ReINFORM
141    Ιωαννίδης Γαβριήλ   Γενικός Γραμματέας του ΔΣ της   «Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας» &   Γενικός Γραμματέας του ΔΣ του «Συλλόγου Εργαζομένων Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής»
142    Ιωαννίδης Τάσος αντιπρόεδρος Α” ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής (Ελευσίνα)
143    Ιωαννίδου Αλεξάνδρα- Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παν/μίου Αθηνών
144    Ιωαννίδου Γιώτα- Μέλος Δ.Σ – ΟΛΜΕ
145    Καβαδάκη Μιρέλλα-φοιτήτρια
146    Καβαδάκης Γιάννης-φοιτητής
147    Καββαδίας Γιώργος- Πρόεδρος Πανελλαδικής ομοσπονδίας συνταξιούχων ΝΑΤ
148    ΚαλαΪτζίδης  Θόδωρος  –  Συνταξιούχος Εργάτης Δήμου Αθήνας
149    Καλαϊτζοπούλου Ηλέκτρα, Βιολόγος
150    Καλαρά Γεωργία, Τεχν. Γεωπόνος – Καθηγήτρια Ιταλικής γλώσσας
151    Καλημερίδης Γιώργος – Πρόεδρος του Συλλόγου Δ-Ν Σύρου-Τήνου-Μυκόνου
152    Καλιαμπάκος Σωτήρης- Μέλος ΔΣ Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας (ΙΣΑ)
153    Καλόγερος Παντελής- Εργαζ.  στο Δήμο Χίου , Αντιπρόεδρος Παγχιακού Συλλόγου Ανθρώπων με Αναπηρία , Ολυμπιονίκης με Αναπηρία
154    Καλοιδάς Σοφοκλής-φοιτητής
155    Καλομοίρης Γρηγόρης- Μέλος ΕΕ ΑΔΕΔΥ – Δημοτικός Σύμβουλος Χαλανδρίου
156    Καλτσώνης Δημήτρης – Πανεπιστημιακός καθηγητής, Πάντειο
157    Καμάρης Δημήτρης – Εκπαιδευτικός
158    Κανάκης Δημήτρης-φοιτητής
159    Κανδήλας Βάϊος – Δάσκαλος
160    Καντά Κωνσταντίνα-φοιτήτρια
161    Καπετανάκη Γαρυφαλλιά –  ΣΕΦΚ
162    Καραβάς Αντώνης –  Μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ
163    Καραδάκης Γιώργος – αν/τής γραμματέας Συλλόγου Μον. Διοικ. Υπαλλ. Σιβιτανιδείου
164    Καραλής Βασίλης-φοιτητής
165    Καράμαλης Δημήτριος, Πρόεδρος Σωματείου ΠΑΣΕ ΟΤΕ Λέσβου
166    Καράμπας Κώστας – ιδιωτικός υπάλληλος
167    Καρκαβάτσος Γιάννης   –  Γεωπόνος
168    Κασαπίδης Γιώργος – μεταφραστής
169    Κασίμης Νίκος Η.  -μέλος της Συλλογικότητας «Επιτροπή Αγώνα Μαρκόπουλου-Πόρτο Ράφτη»
170    Καστρινάκης Λάμπρος
171    Κατέβα Ζωή – εργάτρια νοσοκομείου[Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης]
172    Κατής Ορέστης-φοιτητής
173    Κατσανεβάκη Ζαμπία, ΔΕ της ΠΟΣΕΕΔΙΠ ΑΕΙ
174    Κάτσαρης Παναγιώτης –  Περιφερειακός σύμβουλος με την Ανταρσία στο Μωριά, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζ. στον ΕΛ.Γ.Ο. – ΔΗΜΗΤΡΑ
175    Κατσιγιάννη Εβίτα- φοιτήτρια
176    Κατσιμίχας Αλέξανδρος-φοιτητής
177    Κατσίμπα Δάφνη –  Πρόεδρος Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης
178    Κατσιόλα Λίνα –  πρ. πρόεδρος Σωματείου υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Ν. Θεσσαλονίκης, αδιόριστη εκπαιδευτικός
179    Κατσίφης Νίκος, Ενεργοί Άνεργοι
180    Κατσουλάκος Νίκος  -Μηχανολόγος Μηχανικός Δρ. Ε.Μ.Π., Αυτοαπασχολούμενος / Ερευνητικός Συνεργάτης Ε.Μ.Π.
181    Καφαράκης Νικόλαος-φοιτητής
182    Κερεστετζής Γιάννης-φοιτητής
183    Κεφαλινός Νίκος –  Μηχανικός Παραγωγής
184    Κεχαγιάς Γιώργος –  Εργάτης
185    Κεχαγιάς Γιώργος , φοιτητής ΗΜΜΥ Πολυτεχνείου Κρήτης
186    Κηπουρός Γιάννης εργαζόμενος Ο.Τ.Α. Ν. Θεσ/νικης
187    Κλάδης Διονύσης – Μέλος ΔΣ ΣΤΕΒ
188    Κλοκίδου Γιούλη, μέλος της Α” ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
189    Κλωνιζακης Μάρκος ταμίας ΣΕΙΙΝΑΠ (Σύλλογος Έμμισθων Ιατρών Ιδιωτικών Νοσηλευτηρίων Αθήνας Πειραιά)
190    Κοβιός Γιώργος – Πρόεδρος σωματείου μισθωτών τεχνικών
191    Κοζανιτάς Γιώργος – Μέλος ΔΣ ΣΕΦΚ
192    Κοιλάκου Σύλβια – Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Αθήνας
193    Κοκκινοβασίλης Πολυδεύκης – Μέλος  Δ.Σ.  ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ Αγρινίου
194    Κοκκόρη Νάγια- φοιτήτρια
195    Κόλλιας Θάνος-φοιτητής
196    Κολοβός Γιάννης- Μέλος ΓΣ της ΑΔΕΔΥ Αιτωλοακαρνανίας
197    Κόνιαρης Χρήστος- Πρόεδρος Συλλόγου Υπαλλήλων ΕΚΑ
198    Κοντάκος Κώστας  – Αναπληρωτής Μαθηματικός
199    Κοντελές  Δημήτρης –  αιρετος  ΠΥΣΔΕ  Λαρισας
200    Κοντογιάννη Μαριλένα –  ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας
201    Κοντομάρης Κώστας – Πρόεδρος Εργαζομένων Σωματείο ΕΧΑΕ
202    Κοσίνας Αντρέας-μαθητής
203    Κοσμοπούλου Όλγα-  Μέλος Εκτελ. Γραμ.  ΟΕΝΓΕ – μέλος  Δ.Σ. Συλλόγου εργαζ. νοσοκομείου Νίκαιας και Δ.Σ. ιατρικού συλλόγου Πειραιά.
204    Κοτσόργιου Κατερίνα , Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων στα καταστήματα τύπου στο Δ.Α.Α.
205    Κουκουλάς Γιάννης – Ιστορικός τέχνης, συνεργάτης Εφημερίδας των Συντακτών
206    Κούρκουλας Θανάσης – Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό
207    Κουρούπης Σταμάτης, Γενικός Γραμματέας ΕΛΜΕ Εύβοιας
208    Κουτσογιάννης Γιάννης-φοιτητής
209    Κουτσούκου Βικτωρία-Ιατρός ΕΣΥ
210    Κουτσούμπα  Δέσποινα- Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής – Μέλος ΓΣ της ΑΔΕΔΥ
211    Κρανάκης Χρίστος-φοιτητής
212    Κρασάκης Δημήτρης-φοιτητής
213    Κρεασίδης Γιώργος- Μέλος ΔΣ της Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
214    Κριτσινιώτης Θανάσης – φιλόλογος 7οΕΠΑΛ Λάρισας, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Λάρισας
215    Κριτσινιώτης  Αθανάσιος –  μέλος  ΔΣ ΕΛΜΕ Λάρισας
216    Κρόκος Νικόλαος, Αρχιτέκτων-Μηχανικός.
217    Κυλάφης, Θάνος-φοιτητής
218    Κυριακάκης Γιάννης, περιφερειακός σύμβουλος Κρήτης, αιρετό μέλος ΠΥΣΔΕ Χανίων
219    Κωνσταντινίδης, Ηλίας-φοιτητής
220    Κωστάρας Βασίλειος  – Ιατρός επιμελητής ΕΣΥ  Πρώην πρόεδρος  νοσοκομειακών ιατρών Αιτωλοακαρνανίας
221    Κωτίδου, Δανάη- φοιτήτρια
222    Κωτσάκος Χρίστος αντιπρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής
223    Λαδικός Ηλίας, μέλος ΔΣ Συλλόγου εργαζομένων ΤΕΕ
224    Λαθήρα Γιάννα, ταμίας της Γ” ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
225    Λαθήρας Γιάννης, πρόεδρος της Γ” ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
226    Λάμπρου Νίκος –  ΛΟΓΙΣΤΗΣ
227    Λάσκαρης Γρηγόρης, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ, Γενικός Γραμματέας ΠΣΔΜΜΜΜ
228    Λαυτσής Πάρις – Μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Πληροφορικής Αθήνας, ΕΚΠΑ
229    Λέκκας Παναγιώτης, γραμματεας ΕΛΜΕ Χαλκιδικης
230    Λιάγκος Γιώργος – Μέλος ΔΣ ΣΜΤ
231    Λιανός Αλέξανδρος-φοιτητής
232    Λιανός Θεμιστοκλής-φοιτητής
233    Λίασκος Αλέξης  – ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ Δ.Ο.Υ. ΒΟΙΩΤΙΑΣ ΕΥΒΠΙΑΣ
234    Λιβιτσάνος Γεράσιμος – Δημοσιογράφος The Press Project, Unfollow
235    ΛΙΓΑΣΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ- ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
236    Λιναρδάτος Φοίβος-φοιτητής
237    Λιόντος Βασίλης – Μέλος Γ.Σ. ΑΔΕΔΥ
238    Λιόσης Βασίλης – Ιδ. Eκπαιδευτικός
239    Λούβρου Σοφιάννα –  Γραμματέας σωματείου μισθωτών τεχνικών
240    Λουμάκου, Ευαγγελία- φοιτήτρια
241    Λουσιώτης  Νίκος  – Φαρμακοποιός
242    Μαιστρέλης Πάνος-φοιτητής
243    Μακρής Ανδρέας- Μέλος ΕΕ της ΠΟΕΔΗΝ
244    Μακρής Βασίλης , πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπ. Καλλιθέας – Μοσχάτου
245    Μαλεφάκη Ηρώ , μέλος ΔΣ μηχανολόγων μηχανικών πανεπιστήμιο δυτικής Μακεδονίας
246    Μάλλης, Κωνσταντίνος-φοιτητής
247    Μανιάτης Γιώργος –  Πανεπιστημιακός καθηγητής ΕΚΠΑ
248    Μανίκας Σταύρος – Πρ. μέλος ΔΣ ΕΚΑ
249    Μανιός Δημήτριος, Εκπαιδευτικός
250    Μανουράς Γιώργος –  Μέλος Δ.Σ Φυσικού Αθήνας, ΕΚΠΑ
251    Μανουσάκης Γιώργος –  Πρόεδρος Σωματείου Νοσοκομείου Αγ. Νικολάου, μέλος ΓΣ της ΠΟΕΔΗΝ
252    Μαντα Καλλιόπη – Συνταξιούχος
253    Μανώλης Δουβίτσας-φοιτητής
254    Μανωλόπουλος Γιάννης – Μέλος ΔΣ ΣΤΕΒ
255    Μαρίνης Στέλιος – Μαθηματικός
256    Μαριόλης Δημήτρης, πρόεδρος Α΄ Συλλόγου Αθηνών εκπαιδευτικών ΠΕ
257    Μαρκάκος Γεώργιος μέλος του Συλλόγου φοιτητών Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών ΑΠΘ
258    Μαρκάτης Λευτέρης , πρόεδρος Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας
259    Μαρκέτος Σπύρος – Πανεπιστημιακός ΑΠΘ
260    Μαρκοπούλου Μάρθα – διευθύντρια ιδιωτικής κλινικής.
261    Μασούρας Κωστής – Αρχιτέκτων,  μέλος ΔΕ Τ.Ε.Ε
262    Μασούρας Χρήστος, μαθηματικός
263    Μασσούρας Ιάσωνας-φοιτητής
264    Ματσούκα Νεφέλη- φοιτήτρια
265    Μαυροειδής Παναγιώτης, Μεταλλειολόγος Μηχανικός
266    Μελέτη Σοφία, μέλος ΔΣ Συλλόγου εργαζομένων ΤΕΕ
267    Μενεκιδη Σοφία-φοιτήτρια
268    Μένου Κική – Μέλος Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού-Τουρισμού
269    Μεράντζας Γιώργος –  Τραγουδιστής
270    Μητροπάνου  Μυρσίνη-φοιτητρια
271    Μητσέλος Σπύρος-Γεν. Γραμ.  ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας
272    Μιλτσακάκης Μιχάλης –  Μέλος Δ.Σ.  ΔΟΕ
273    Μιχαηλίδης Μάριος-Δάσκαλος
274    Μιχαηλίδου  Καλλιόπη-φοιτήτρια
275    Μιχαλοπούλου Θάλεια- φοιτήτρια
276    Μίχος Κωνσταντίνος – Χορογράφος
277    Μονιάκη Χρυσούλα – Μέλος Δ.Σ. συλλόγου εργαζομένων ΕΛΣΤΑΤ
278    Μόσχου Αντρέας, πρώην μέλος Συντονιστικού Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Φαλήρου Θεσσαλονίκης
279    Μουγιακάκος Σταύρος-φοιτητής
280    Μουλός Θοδωρής-φοιτητής
281    Μουλός Χρήστος-φοιτητής
282    Μουρμούρης Γιώργος-φοιτητής
283    Μπακαλάκης Χρήστος  –  Σερβιτόρος
284    Μπάλλας Ανδρέας, Γεν. γραμματέας της ΕΛΜΕ Λέσβου, Περιφερειακός Σύμβουλος Β. Αιγαίου με την Ανταρσία στο Αιγαίο
285    Μπαρδάκης Κώστας – Αρχιτέκτονας
286    Μπαρδάνη, Άννα- φοιτήτρια
287    Μπαρδουμπούρη Γεωργία –   Δ.Σ. Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης   Έδεσσα
288    Μπαρμπαρής Γιώργος-φοιτητής
289    Μπαχτή ΑΝΝΑ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ε ΕΛΜΕ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
290    Μπελαντής Δημήτρης  – Δικηγόρος,  μέλος του Δ.Σ   Δ.Σ.Α.
291    Μπένιας Γιώργος-φοιτητής
292    Μπέτσης Λευτέρης, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ
293    Μπίλιας Γιάννης Κτηνίατρος  Συνδικαλιστής στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο
294    Μπινιώρης Νίκος- ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓ. ΔΗΜΟΥ ΠΑΙΑΝΙΑΣ
295    Μπίστης Χρίστος – Δημοσιογράφος
296    Μπλάνας Δημήτρης – Μεταλλειολόγος Μηχανικός
297    Μπλέτσας Γιάννης-φοιτητής
298    Μποζίκας Πάνος – φοιτητής Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης
299    Μπόνος Στέφανος – Προπτυχιακός φοιτητής
300    Μπούγος, Χρήστος-φοιτητής
301    Μπούγου Μαρία- φοιτήτρια
302    Μπουκή Ελένη, μέλος Αντιπροσωπείας ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ
303    Μυκωνιάτης Γιάννης, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Νομικής Σχολής ΔΠΘ
304    Μωρίκης Χρήστος – επαγγελματίας γρ. τεχνών
305    Νέζου Λίνα- φοιτήτρια
306    Νιαρχάκος Νιάρχος –  Δημ. Σύμβουλος Πετρούπολης
307    Νίκα Γεωργία – Δημ. Σύμβουλος Καματερός- Αγ. Ανάργυροι
308    Νίκα Χαρά-Εκπαιδευτικός- Πρόεδρος ΕΛΜΕ Εύβοιας, Γραμματέας Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Ν. Ευβοίας
309    Νικηφορίδη Αγγελική – Μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Φοιτητών Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης
310    Νικολακόπουλος Καλλίνικος- οικονομολόγος (B.Sc. – M.B.A. (banking-finance ) , αναλυτής πληροφοριακών συστημάτων (M.Sc.)
311    Νικολιδάκη Φλώρα- Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής
312    Νικοπαύλος Νικολόπουλος-φοιτητής
313    Νομικού Αλεξανδριανή- φοιτήτρια
314    Νταλακογιώργος Αντώνης- Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού – ΠΕΝΕΝ)
315    Νταλιάνη Κατερίνα- φοιτήτρια
316    Ντόβα, Μυρτώ- φοιτήτρια
317    Ντρενογιάννη Αντωνία- φοιτήτρια
318    Ντρίζος Άγγελος-φοιτητής
319    Ξανθάκη Εύα-Ξενοδοχουπάλληλος
320    Ξεκαρδάκη Μαρία – Μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Φοιτητών Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης
321    Ξιφαρά Μαρία μέλος ΔΣ συλλόγου υπαλλήλων εθνικής τράπεζας
322    Ξοπλίδης Παναγιώτης – Γραμματέας του Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Ν. Θεσσαλονίκης
323    Οικονομάκη Μαρία , εκπαιδευτικός, μέλος ΕΛΜΕ Ηρακλείου Κρήτης
324    Οικονομίδης Κώστας-φοιτητής
325    Οικονόμου Τριαντάφυλλος – ΑΓΡΟΤΗΣ (ΧΗΜΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ)
326    Ορτατζόγλου Γιώργος –  Πρόεδρος εργαζομένων Δήμου Ν. Φιλαδέλφειας
327    Παγούδης Γιώργος – Δημοσιογράφος
328    Παλληκάρης Νίκος – Μέλος Δ.Σ. Συλλόγου μεταπτυχιακών σπουδαστών ΕΜΠ
329    Παναγιωτάκης Μιχάλης – Πολιτικός Μηχανικός
330    Παναγιώτης Φαμέλης-φοιτητής
331    Παναγιωτίδης Ηλίας-φοιτητής
332    Παναγιωτόπουλος Θοδωρής, Ενεργοί Άνεργοι
333    Παναρέτου Λευτέρης –  Μέλος ΔΣ Σωματείου Νοσοκομείου ΕΛΠΙΣ
334    Πάνος Πανάς –  Μέλος Δ.Σ. Νομικής ΑΠΘ
335    Πανταζίδης Γιώργος-φοιτητής
336    Πανταζόπουλος Θόδωρος-φοιτητής
337    Πάντσιος Άγγελος, μέλος του ΔΣ της Γ” ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
338    Παπαγεωργίου Άρης – Κοινωνιολόγος
339    Παπαδαμαντίου Αγάπιος-φοιτητής
340    Παπαδόπουλος Διονύσης, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Νομικής Σχολής ΔΠΘ
341    Παπαδόπουλος  Δημήτρης –  μέλος  ΔΣ ΕΛΜΕ Λάρισας
342    Παπαδοπούλου Βασιλική –  Μουσικός
343    Παπαδοπούλου Ελένη- φοιτήτρια
344    Παπαδοπούλου Ελισάβετ Πρόεδρος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Γ.Ρίτσος(Μολάων)
345    Παπαδοπούλου Μαρία – μέλος αντιφασιστικής πρωτοβουλίας Αλεξάνδρειας-άνεργη
346    Παπαευσταθίου Άννα, μέλος Β” ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
347    Παπαθανασίου Αργύρης –  ΔΣ εκπ/κων πρωτοβάθμιας Εκπ. Ν. Μαγνησιας
348    Παπακοσμά Ελισάβετ-φοιτήτρια
349    Παπακωνσταντίνου Πέτρος –  Δημοσιογράφος
350    Παπανικολάου Γιώργος-φοιτητής
351    Παπανικολάου Πάνος- Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Περιστερίου, μέλος Δ.Σ . ΕΙΝΑΠ
352    Παπαντώνης Δημήτρης-φοιτητής
353    Παπαρσένη-Παπαευσταθίου Άννα, εκπαιδευτικός, μέλος Β” ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης
354    Παπασπύρου Αργυρώ- φοιτήτρια
355    Παπαχριστούδη Ματίνα –  Δημοσιογράφος
356    Παπαχρόνης Θοδωρής-φοιτητής
357    Παπαχρόνης παντελής-φοιτητής
358    Παρασκευάκη Ιωάννα, μέλος Φοιτητικού Συλλόγου Νομικής Σχολής ΔΠΘ
359    Παράσχος Παναγιώτης  – Μέλος ΔΣ ΠΣΧΜ
360    Πασαλούκος Κώστας – υδραυλικός/ψυκτικός
361    Πασχάλη Βιβή- Μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ
362    Πασχαλίδης Γιώργος  – ΙΔ. ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ
363    Παυλής Στρατής, Γραμματέας  Ένωσης Ιατρών Ε.Σ.Υ. Λέσβου
364    Παυλόπουλος Δημήτρης-επίκουρος καθηγητής κοινωνιολογίας,
365    Πεντόζη Ζωή- Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Εμπορικής Ναυτιλίας
366    Περδίκης Διονύσιος – Μεταδιδακτορικός ερευνητής, Βερολίνο
367    Περεντίδης Θεόδωρος, Λογιστής – Οικονομολόγος, Ορεστιάδα, Έβρος
368    Πετάση Δανάη – φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης
369    Πετράκης Γιώργος μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων Δ Φιλ /φειας Χαλ/ νας
370    Πετροβίτσος Κώστας- Εργαζόμενος ΟΣΥ
371    Πετρόπουλος Δημήτρης, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ
372    Πετροπούλου Ιωάννα , Εκπαιδευτικός
373    Πισίνας Γιώργος-φοιτητής
374    Πλουμής Ανδρέας,   Οικονομολόγος Σύμβουλος επιχειρήσεων
375    Πολυμερίδου  Μαρία  –  ΔΣ ΕΛΜΕ Λάρισας
376    Πολυχρονιάδης Δημήτρης – Πρώην μέλος Δ.Σ. ΔΟΕ
377    Πράσσος Στέφανος –  Επικεφαλής περιφερειακής κίνησης Αντικαπιταλιστική Αριστερά στη Δυτική Μακεδονία
378    Πρέκα Ιωάννα- φοιτήτρια
379    Προυσαλίδη Θένια- φοιτήτρια
380    Προυσαλίδης Γιώργος – μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Δ” Αν Αττικής
381    Ρέκουνας Θάνος-φοιτητής
382    Ρέππα Ντίνα – ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ  «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ»
383    Ρέππας Χρήστος , ΠΡΟΕΔΡΟΣ  ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΥ
384    Ρηγόπουλος Κίμων, ηθοποιός
385    Ρηγόπουλος Φραγκίσκος  – Μέλος Επιτρ. Αγώνα ενάντια στην εξόρυξη Χρυσου
386    Ρίζος Μιχάλης – Μέλος Γ.Σ. ΑΔΕΔΥ – Γραμματέας σωματείου εργαζομένων ΑΤΤΙΚΟΥ νοσοκομείου
387    Ρίζου Ντορέτα – Γραμματέας  Δ.Σ συλλόγου εργαζομένων πανεπιστήμιου Ιωαννίνων
388    Ροδούλα Κασιδιάρη- φοιτήτρια
389    Ρουμελιώτης Γιάννης-λογιστής
390    Ρούμπας Σπύρος –  Μέλος ΔΣ Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Πανεπιστημίου Πάτρας
391    Ρουσάκη Νάσια – Μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Φοιτητών Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης
392    Σακαγιάννης Παναγιώτης- Ειδικευόμενος ιατρός ΕΣΥ
393    Σακαλή Όλγα- Πρόεδρος του Συλλόγου ελλήνων αρχαιολόγων
394    Σακελλαροπούλου Αθηνά  – Δ.Σ συλλόγου εκπαιδευτικών «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ»
395    Σαμδάνης Κώστας, μέλος ΔΣ Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ, πρώην μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΤΕΕ
396    Σαρρή Δήμητρα, μέλος του συλλόγου εργαζομένων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
397    Σεφεριάδης Άγγελος-φοιτητής
398    Σεφερλή Φραντζή Κονδυλία – Αντιπρόεδρος Συλλόγου Φοιτητών Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης
399    Σεφερλής Γιάννης –  Επικεφαλής της δημοτικής κίνησης Ανταρσία στο Δήμο Πύργου
400    Σιαμαντάς Ιάσονας-φοιτητής
401    Σιώζος Λάμπρος-φοιτητής
402    Σκαμνάκη Νίνα Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
403    Σκαρλάτου Τζένη, σκηνοθέτης
404    Σκουλαρίκος Γιάννης  -Ηλεκτρονικός Μηχανικός ΤΕ, Μέλος Αντιφασιστικού Μετώπου Ηλείας
405    Σκουνάκη Αρετή –  Δικηγόρος
406    Σκούρα Άννα-Ιδιωτική εκπαιδευτικός
407    Σμήλιος Ηλίας – Δάσκαλος, δημοτ. Σύμβουλος Αμπ/πων-Μενεμένης, πρ. μέλος Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε
408    Σόκλης Νίκος   συνταξιούχος
409    Σολδάτος Δημήτρης   (Γεν. Γραμμ. Πανελλ. Συλλ. Υπαλλ. Υπουργείου Υγείας)
410    Σουκαράς Ευθύμιος-Μαθηματικός
411    Σούρμπης Δήμος-φοιτητής
412    Σοφουλάκη Κατερίνα – Ταμίας  επιτροπής παραρτήματος  μισθωτών τεχνικών Ηρακλείου
413    Σπανούδης Δημήτρης, μέλος του ΔΣ της Γ” ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
414    Σπαρτινός Δημήτρης, Πανεπιστημιακός, Πάτρα
415    Σπυριδάκης Γιώργος – δάσκαλος
416    Σπυρόπουλος Τάσος – Δημοτικός σύμβουλος με την Αριστερή Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση Μαρουσιού «Εκτός των Τειχών»
417    Στάγκος Κωνσταντίνος –  Οργανωτικός γραμματέας του ενωτικού-ταξικού, συνταξιουχικού κινήματος ”η συσπείρωση”, Ν.ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
418    Σταθόπουλος Μιλτιάδης –  Δημοτικός Υπάλληλος
419    Σταματόπουλος Αντώνης –  πρώην Πρόεδρος ΣΕΛΜΑ
420    Σταμούλης Δημήτρης-Δημοσιογράφος πρώην μέλος ΔΣ ΕΣΠΗΤ
421    Σταμούλης Κώστας, ΕΔΙΠ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
422    Σταυρόπουλος Άγγελος-φοιτητής
423    Στεφανής Γιώργος –  Μέλος ΔΣ ΟΜΕ ΟΤΕ
424    Στεφανίδου Κων/να, Εκπαιδευτικός, Μέλος Ε” ΕΛΜΕ Αθήνας
425    Στεφανίδου Όλγα, συνταξιούχος.
426    Στεφανίδου Σοφία , αναπληρωματικό μέλος του Δ.Σ. της Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
427    Σφενδόνη Ντιάνα – Νοικοκυρά
428    Σφενδόνης Νικόλαος – Συνταξιούχος
429    Σωτήρης Παναγιώτης, Πανεπιστημιακός
430    Ταβουλάρης Δημήτρης –  Δημ.  Σύμβουλος  «Ρήξη και Ανατροπή, Αριστερή Αντικαπιταλιστική Δημοτική Κίνηση Ηρακλείου Αττικής»
431    Τάκη Βούλα – Συνταξιούχος εκπαιδευτικός, μέλος της Πρωτοβουλίας Γυναικών Ενάντια στο Χρέος-Χώρος Αλληλεγγύης Γυναικών
432    Τάνκα Αλεξάνδρα- φοιτήτρια
433    Τασσοπούλου Παρασκευούλα- φοιτήτρια
434    Τενεκίδης Λευτέρης-φοιτητής
435    Τζαβέλας  Γιώργος – ΒΙΟΤΕΧΝΗΣ
436    Τζαμαδάνης Γιώργος – Μέλος ΔΣ Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
437    Τζανετάτου, Εύη- φοιτήτρια
438    Τζέρπος Νίκος – ΔΣ ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας
439    Τζιάκας Κώστας-φοιτητής
440    Τζίμας Γεώργιος – φοιτητής Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης
441    Τζιορτζιώτης Σταύρος –  Δημοτικός σύμβουλος με την Αριστερή Παρέμβαση Βύρωνα, γραμματέας ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας
442    Τζιουβάρα Ολίβια – Βιολόγος – Μέλος ATTACK στην ανεργία και την επισφάλεια
443    Τζουβελέκης Δημήτρης – Πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Ν. Βοιωτίας
444    Τζώτζης Βασίλης-  Άνεργος
445    Τοσουνίδου Δέσποινα – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΣΚΛΗΠΕΙΟ ΒΟΥΛΑΣ-ΓΣ ΟΕΝΓΕ
446    Τουλγαρίδης Κώστας  – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ «Κ. ΣΩΤΗΡΙΟΥ»
447    Τουμαράς Δημήτρης  Νοσηλευτής πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Μεσολογγίου
448    Τραντίδης Παντελεήμων – Πολιτικός Μηχανικός Αυτοαπασχολούμενος
449    Τριανταφυλλοπούλου Χριστίνα μέλος ΔΣ Ενιαίου ΣΥΛΛΌΓΟΥ Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας Αττικής
450    Τρούλη  Αντιγόνη, μέλος  ΔΣ  ΕΛΜΕ  Ηρακλείου Κρήτης
451    Τσαγκαράτου Αιμιλία – Μέλος  Γ.Σ. ΑΔΕΔΥ – μέλος Δ.Σ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ «Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ»
452    Τσαπικούνη Αντιγόνη- φοιτήτρια
453    Τσέλιος Σωκράτης-φοιτητής
454    Τσίλιας Ορφέας-φοιτητής
455    Τσιλλιγκίρης Νικηφόρος-φοιτητής
456    Τσιμήγκας Βαγγέλης, μέλος ΔΣ Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας
457    Τσιμικλή Αγγελική, αναπληρώτρια εκπαιδευτικός, μέλος Συλλόγου Π.Ε. Αγίου Δημητρίου
458    Τσιρωνά-Σύψα Αρχοντούλα –   μέλος ΔΣ Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής Εκλέκτορας Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου
459    Τσίτκανος Δημήτρης –  Πρωτ. Πανελ. Ανεξ. Ταξική Εργατική Κίνηση
460    Τσιφής Κωνσταντίνος – Μέλος ΔΣ Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης
461    Τσολάκης Νίκος, μέλος Δ.Σ. Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων ΑΠΘ
462    Τσούρος Ισίδωρος , πρώην Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Χίου
463    Φαμελιάρη Δέσποινα- φοιτήτρια
464    Φιλίπου Στέλιος – Μέλος ΔΣ σωματείου εργαζομένων Δήμου Ζωγράφου
465    Φιλίππου Δημήτριος Άνεργος
466    Φινέτης Κανέλλος-Μηχανολόγος Μηχανικός
467    Φλέγκας Ευθύμης-φοιτητής
468    Φλογέρα Ζωή , βοηθός εργαστηρίου στη NIOZ, Netherlands
469    Φραγκούλης Γιάννης- Ασφαλιστικός Σύμβουλος
470    Φραντζής Αναστάσης- Εργάτης
471    Φύτρος Πέτρος – Μέλος ΔΣ Ε΄ΕΛΜΕ
472    Φώντας Αυγερινός, Πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Μυτιλήνης
473    Φωτεινόπουλος Σταύρος – Ηλεκτρολόγος μηχανικός
474    Φωτεινός Γιάννης-φοιτητής
475    Φωτιάδου Χρύσα – Αρχιτέκτονας τοπίου
476    Χαλαμπαλάκη Ιωάννα
477    Χαλιμούρδα Αντιγόνη – μέλος  ΕΛΜΕ   Βοιωτίας
478    Χαμηλάκη Κατερίνα –  Περιφερειακή σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας
479    Χαραλαμπίδη  Μελίνα- φοιτήτρια
480    Χαραλαμπόπουλος Λευτέρης –  Δημοσιογράφος – εκδότης περιοδικού «unfollow»
481    Χαραλαμποπούλου Στέλλα- φοιτήτρια
482    Χάρης Μανόλης – Απολυμένος Ελλην. Χαλυβουργίας
483    Χαρμίδου Μαριλένα  – άνεργη
484    Χατζηαθανασιάδου Βούλα – συνταξιούχος εκπαιδευτικός
485    Χατζηγιακουμής Ιάκωβος-φοιτητής
486    Χατζηγιαννάκος Μπάμπης – Τεχνικός μηχανημάτων έργου – Μέλος ATTACK στην ανεργία και την επισφάλεια
487    Χατζηστεφάνου Αρης –  Δημοσιογράφος
488    Χονδροκούκης Μιχάλης – Iδ. εκπαιδευτικός
489    Χόνδρου Νίκη –  Ταμίας  ΔΕ παραρτήματος Β.Ε. του ΣΕΚΑ
490    Χουλιαρά Αναστασία – αν. Πρόεδρος Συλλόγου Φοιτητών Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης
491    Χρηστίδου Χρηστίνα – ΔΣ Συλλόγου Εργαζομένων ΜΟΔ (ΕΣΠΑ)
492    Χρήστος Ανδρικόπουλος-φοιτητής
493    Χρήστου Τάκης, Άνεργος
494    Χριστοδουλοπούλου Ευθυμία-εκπαιδευτικός
495    Χριστοπούλου Ελένη, Εκπαιδευτικός
496    Χριστοφορίδης Παναγιώτης -Οικονομολόγος
497    Χρυσάφης Νίκος, Πρόεδρος Ν.Τ. Λέσβου της ΑΔΕΔΥ
498    Χρύση Ζωή- φοιτήτρια
499    Χρυσός Αντώνης – Μέλος του ΔΣ του ΣΙΕΛ Β. Ελλάδας
500    Ψαραντωνάκης Μιχάλης
αναδημοσιευση απο padiera.gr